Surowica (województwo podkarpackie)

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).


Surowica
Województwo	podkarpackie
Powiat	sanocki
Gmina	Komańcza
Wysokość	438 m n.p.m.
Populacja - liczba ludności	0
Strefa numeracyjna (do 2005)	13
Tablice rejestracyjne	RSA

Surowica – nieistniejąca już dziś wieś w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim, w gminie Komańcza, w okolicy górzystej wzn. 438 m n.p.m., u ujścia potoku Moszczańca do Wisłoka z lewego brzegu.

[edytuj] Historia

Pierwsze zapisy Surowicze pochodzą z 1361 r. (Kod. Dyplomat. Małopolski., III, 143), kiedy to król Kazimierz Wielki nadał braciom Pawłowi i Piotrowi Balom z Węgier opuszczone wsie, Zboiska, Wisłok i Radoszyce. Surowice graniczyły od płd. z Moszczańcem, na zach. z Polanami i Wolą Niżną, na płn.-wschód z Darowem. W latach 1772-1914 starostwo powiatowe Sanok, powiat sądowy w Bukowsku. W 1898 r. wieś liczyła 473 mieszkańców oraz 76 domów.

Pod koniec XIX w. własność szlachecka, dobra książąt Czartoryskich. Od listopada 1918 do stycznia 1919 Republika Komańczańska. W 1931 r. wieś liczyła 506 osób i 78 domów, zajmując 11 km² pow. Po 1944 r. miejscowi Rusini zostali przesiedleni na Ukrainę.

[edytuj] Religia

Parafia łacińska w Jaśliskach. Do 1947 r. we wsi znajdowała się drewniana cerkiew parafialna pw. Św. Mikołaja (wcześniej: pw. Zaśnięcia Błogosławionej Dziewicy Marii). W 1785 r. kościół liczył 264 wiernych, natomiast w 1936 r. – 495 grekokatolików. Do parafii należały kościoły filialne w Darowie i Moszczańcu. Kościół został po 1947 r. rozebrany, fragmenty ikonostasu znajdują się w Muzeum Historycznym w Sanoku.

[edytuj] Architektura

Wieś została zbudowana w dolinie potoku z długą ulicą, tzw. łańcuchówka. W osadzie znajdował się drewniany kościół parafialny w obrządku grekokatolickim.

Do dziś pozostały po wsi ślady w postaci cerkwiska nad Moszczańcem, znajdują się również pozostałości cmentarza z nagrobkami z początku XX wieku.