Sobór Laterański I
Z Wikipedii
Sobór Laterański I, pierwszy sobór powszechny kościoła katolickiego, który miał miejsce w 1123, zwołany przez papieża Kaliksta II. Był to pierwszy sobór kościoła rzymskokatolickiego, na którym nie było przedstawicieli kościołów wschodnich. Według rachuby rzymskokatolickiej był IX soborem powszechnym.
Rozpoczął się 18 marca i trwał do 6 kwietnia 1123 roku. W jego obradach uczestniczyło około 300 biskupów, opatów i innych reprezentantów kleru. Sobór ten uchwalił dwadzieścia dwa kanony reformy Kościoła dotyczące m.in. konkubinatu duchownych, symonii, wyboru biskupów, podporządkowania zakonników oraz wiernych opiece lokalnych biskupów. Wprowadził również zakaz zawierania małżeństw przez księży, mnichów, diakonów i subdiakonów, a także potwierdził postanowienia konkordatu wormackiego.
Zobacz też: