Sikora uboga
Z Wikipedii
Sikora uboga | |
Systematyka | |
Domena | eukarioty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | ptaki |
Podgromada | Neornithes |
Nadrząd | neognatyczne |
Rząd | wróblowe |
Podrząd | śpiewające |
Rodzina | sikory |
Gatunek | sikora uboga |
Nazwa systematyczna | |
Parus palustris |
Sikora uboga (szarytka) (Parus palustris L., 1758) - mały ptak z rodziny sikor, zamieszkujący centralną Europę od Anglii, Francji na zachodzie przez kontynent do Polski i dalej Europy Wschodniej, oraz od Włoch po południowe wybrzeża Półwyspu Skandynawskiego. Gatunek osiadły. W Polsce średnio liczny ptak lęgowy.
- Cechy gatunku
- Obie płci ubarwione jednakowo. Upierzenie na wierzchu brązowoszare, od spodu beżowobiałe. Na głowie błyszcząca czarna czapeczka, na podbródku maleńki czarny śliniaczek o ostrych krawędziach (u bardzo podobnej czarnogłówki czapeczka sięga aż do krawędzi płaszcza, a śliniak jest szerszy i ma rozmyte brzegi). Białe policzki. Dziób krótki, czarny. Młode podobne do dorosłych, ale z matową czapeczką; już we wrześniu jednak wyglądają jak dorosłe.
- Wymiary średnie
- dł. ciała ok. 13 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 20 cm
waga ok. 10-11 g - Biotop
- Lasy liściaste i mieszane, zwłaszcza dębowe i brzozowe. Dawniej liczna w miejskich parkach - obecnie gnieżdżą się tam tylko pojedyncze pary.
- Gniazdo
- Chętnie zajmuje naturalne dziuple, nawet tuż nad ziemią, a także budki lęgowe.
- Jaja
- 6-10 w lęgu, podobne do jaj modraszki.
- Wysiadywanie
- Pożywienie
- Owady i ich jajeczka, zimą nasiona. Może korzystać z pokarmu wykładanego w karmnikach.
- Ochrona
- Objęta ochroną gatunkową.
Zobacz też: