Siarhiej Alejnikau

Z Wikipedii

Siarhiej Alejnikau lub Siergiej Alejnikow (biał. Сяргей Алейнікаў, ros. Сергей Алейников, ur. 7 listopada 1961 w Mińsku, Białoruska SRR), białoruski piłkarz i trener piłkarski, reprezentant Związku Radzieckiego.

Jeden z najbardziej znanych zawodników radzieckich pochodzących z Białorusi. Najczęściej grał w pomocy. Największą sławę zdobył występując w drużynie Dynama Mińsk. Jako gracz tego klubu zdobył w 1982 Mistrzostwo Związku Radzieckiego, a następnie trafił do pierwszej reprezentacji ZSRR. Zadebiutował w niej 28 marca 1984 towarzyskim meczem z RFN. Uczestniczył w Mistrzostwach Świata w 1986 w Meksyku oraz Mistrzostwach Europy w 1988 w Niemczech Zachodnich. W 1989 przeniósł się do włoskiego Juventusu Turyn, gdzie już występował inny gracz Sbornej Aleksandr Zawarow. Żadnemu z nich nie udało się jednak zrobić kariery na Połwyspie Apenińskim, choć przyczynili się do zdobycia przez Juventus Pucharu Włoch oraz Pucharu UEFA w 1990. Jako gracz Juventusu Alejnikow wystąpił na rozgrywanym właśnie we Włoszech Mundialu 1990. Po mistrzostwach przeniósł się do US Lecce. W 1992 wystąpił na Mistrzostwach Europy w Szwecji w barwach reprezentacji Wspólnoty Niepodległych Państw. Tam też, rozegranym 18 czerwca meczem ze Szkocją zakończył występy w drużynie narodowej ZSRR i WNP. Ogółem rozegrał w niej 77 gier, strzelając 6 bramek. Zaliczył również 4 mecze w reprezentacji niepodległej Białorusi (1992-1994).

• 1981-89 – Dynamo Mińsk
• 1989-90 – Juventus Turyn
• 1990-92 – US Lecce
• 1993-95 – Gamba Osaka
• 1996-96 – IK Oddevold
• 1997-98 – Corigliano

Od czasu zakończenia kariery piłkarskiej pracuje jako trener. Szkolił włoskie drużyny z niższych lig, a następnie pracował z młodzieżą. W 2003 bez sukcesów prowadził drużynę Torpedo-Metałurg Moskwa.