Sami swoi
Z Wikipedii
Sami swoi | |
Gatunek filmu | komedia |
Data premiery | 15 września 1967 |
Czas trwania | 78 minut |
Reżyseria | Sylwester Chęciński |
Scenariusz | Andrzej Mularczyk |
Główne role | Wacław Kowalski, Władysław Hańcza, Zdzisław Karczewski, Jerzy Janeczek, Ilona Kuśmierska |
Muzyka | Wojciech Kilar |
Zdjęcia | Stefan Matyjaszkiewicz |
Scenografia | Jan Grandys |
Montaż | Janina Niedźwiecka |
Produkcja | Stanisław Adler, Stanisław Zylewicz |
Atelier | Dobrzykowice, Lubomierz |
Od lat | 15 |
Nagrody | Sylwester Chęciński: Złota Kamera (1978), Nagroda Ministra Kultury i Sztuki (1969) |
Strona IMDb |
Sami swoi - pierwsza część komediowej trylogii Sylwestra Chęcińskiego. Kontynuację stanowią: Nie ma mocnych (1974) i Kochaj albo rzuć (1977). Film, początkowo w wersji czarno-białej, został skoloryzowany w 2000 r. przez firmę Dynacs Digital Studios z Hollywood na zlecenie Polsatu. Większość scen kręcono w Dobrzykowicach pod Wrocławiem, gdzie znajdowały się słynne zagrody, ale powszechnie uważa się, że atelier filmu tworzył Lubomierz i okolice. W miasteczku mieści się muzeum Kargula i Pawlaka. W Toruniu znajduje się pomnik Kargula i Pawlaka.
[edytuj] Obsada
- Rodzina Pawlaków
- Wacław Kowalski - Kazimierz
- Zdzisław Karczewski - Jan 'John' (brat)
- Jerzy Janeczek - Witia (syn)
- Maria Zbyszewska - Mania (żona)
- Natalia Szymańska - Leonia (matka)
- Zygmunt Bielawski - Paweł
- Rodzina Kargulów
- Władysław Hańcza - Władysław
- Ilona Kuśmierska - Jadwiga (córka)
- Halina Buyno-Łoza - Aniela (żona)
- Pozostali
- Eliasz Oparek-Kuziemski - Kokeszko
- Aleksander Fogiel - sołtys
- Witold Pyrkosz - warszawiak
- Kazimierz Talarczyk - Wieczorek
- Ryszard Kotys - sprzedawca kota
- Andrzej Mrozek - żołnierz radziecki
- Jan Łopuszniak - niemiecki ksiądz
[edytuj] Fabuła
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Film opowiada o losach dwóch zwaśnionych rodzin, którzy krótko po zakończeniu II wojny światowej zmuszeni są wyjechać z kresów wschodnich i osiedlić się na Ziemiach Odzyskanych. Ich kłótnie sięgają jeszcze czasów przedwojennych. Ich przyczyną jest ziemia, którą Kargul zaorał o 3 palce za daleko w stronę ziemi Pawlaków, co doprowadziło do rozlewu krwi. Obawiając się kary za pocięcie kosą Kargula, Jan Pawlak emigruje do Stanów. Po latach wraca do Polski, gdzie jego brat Kazimierz z rodziną żyją w zgodzie ze znienawidzonym sąsiadem. Aby uspokoić Johna, Kazimierz opowiada mu historię pogodzenia się rodzin, w tym zaślubin jego syna, Witii i córki Kargula Jadźki.