Rzut oszczepem

Z Wikipedii

Rzut oszczepem - konkurencja sportowa wchodząca w skład lekkoatletyki. Zawodnicy wykonują w konkursie po trzy rzuty eliminacyjne, a ośmiu najlepszych dodatkowo po trzy rzuty finałowe. Zwycięzcą zostaje zawodnik, który wykonał najdalszy rzut. Przekroczenie linii wyznaczającej koniec rozbiegu (nawet po wykonaniu rzutu) lub rzut poza wyznaczone pole (promień rzutu) powoduje nieważność rzutu (tzw. spalony).

Kobiety i młodzicy (do 15 lat) rzucają oszczepem o wadze 600 g, juniorzy i seniorzy używają sprzętu o wadze 800 g.

Konsekwencją rozwoju tej dyscypliny sportu były coraz dalsze rzuty zawodników i możliwość rzucenia oszczepu poza wyznaczone pole, co mogło stanowić zagrożenie dla osób przebywających na stadionie. Aby temu zapobiec, zmieniono konstrukcję oszczepu (przesunięcie środka ciężkości), dzięki czemu zmniejszyła się długość rzutów.

Spis treści 1 Rzut oszczepem w Polsce 2 Znani polscy oszczepnicy 3 Znani oszczepnicy zagraniczny 4 Rekordziści 4.1 mężczyźni 4.2 kobiety 5 Najlepsi zawodnicy wszech czasów 5.1 mężczyźni 5.2 kobiety 6 Medaliści

[edytuj] Rzut oszczepem w Polsce

Pierwszym polskim oszczepnikiem, który zaistniał na arenie międzynarodowej był Eugeniusz Lokajski. Był on uczestnikiem Igrzysk Olimpjskich w Berlinie. Zajął tam wysokie, 7 miejsce. Był pierwszym Polakiem, który rzucił oszczepem ponad 70 metrów. Jego rekord to 73,27. Jednak prawdziwe sukcesy przyszły po wojnie. Od 1948 roku starty w reprezentacji Polski rozpoczął Janusz Sidło. Najlepszy polski oszczepnik wszech czasów. W 1953 roku na stadionie w Jenie, jako pierwszy Europejczyk rzucił oszczepem ponad 80 metrów (80,15 – Jena, 2 października 1953). 3 lata później zdobył srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich w Melbourne zajął 2 miejsce. Uległ tylko Norwegowi Egilowi Danielsenowi. Lata 50. w Polsce to dominacja Janusza Sidły. Oprócz niego prym w kraju wiedli m.in. Jan Kopyto i Zbigniew Radziwonowicz. Polską siłę oszczepu stworzył słynny trener Zygmunt Szelest. To właśnie jego zawodnicy w latach 50., 60. i 70. odnosili sukcesy na arenie międzynarodowej. W latach 60. do grona najlepszych w Polsce dołączył Władysław Nikiciuk. Na olimpiadzie w Meksyku w 1968 roku zajął 4 miejsce. Janusz Sidło był 7. W latach 50. i 60. polscy oszczepnicy wielokrotnie zdobywali medale Mistrzostw Europy, a Janusz Sidło był nawet rekordzistą świata (83,66 – Mediolan 30 czerwca 1956). Lata 70. to nowa fala w oszczepie. Powoli odchodzili starzy zawodnicy. Na ich miejsce pojawiali się nowi. W 1970 roku na Uniwersjadzie w Turynie brąz wywalczył Zygmunt Jałoszyński, świetnie prezentował się Piotr Bielczyk, który w 1976 roku na stadionie Zawiszy w Bydgoszczy jako pierwszy Polak rzucił oszczepem ponad 90 metrów (90,78 – 22 czerwca 1976). W tym samym roku na olimpiadzie Bielczyk zajął 4 miejsce ze znakomitym wynikiem 86,50. W roku 1980 w Moskwie startował Dariusz Adamus. Lata 80. to okres sukcesów takich zawodników jak Dariusz Adamus, Stanisław Górak. Po zmianie środka ciężkości w 1987 roku polski oszczep zaczął przeżywać kryzys. W latach 90. najlepiej spisywał się Dariusz Trafas z Kołobrzegu, wychowanek trenera Michała Barty, uczestnik Mistrzostw Świata i Europy oraz Igrzysk Olimpijskich w 2000 roku.

Polscy zawodnicy na stałe zapisali się w historii światowego oszczepnictwa zdobywając 2 medale olimpijskie:

• 1 srebrny (Janusz Sidło – Melbourne 1956);
• 1 brązowy (Maria Kwaśniewska – Berlin 1936).

[edytuj] Znani polscy oszczepnicy

• Dariusz Adamus
• Piotr Bielczyk
• Jacek Damszel
• Zygmunt Jałoszyński
• Igor Janiak
• Jan Kopyto
• Eugeniusz Lokajski
• Władysław Nikiciuk
• Zbigniew Radziwonowicz
• Janusz Sidło
• Dariusz Trafas
• Ewa Gryziecka
• Daniela Jaworska
• Barbara Madejczyk

[edytuj] Znani oszczepnicy zagraniczny

• Andreas Thorkildsen (Norwegia)
• Uwe Hohn (NRD)
• Janis Lusis (ZSRR)
• Sergiej Makarow (ZSRR)
• Miklós Németh (Węgry)
• Tero Pitkämäki (Finlandia)
• Klaus Wolfermann (Niemcy)
• Jan Železný (Czechy)
• Osleidys Menéndez (Kuba)

[edytuj] Rekordziści

[edytuj] mężczyźni

	wynik	zawodnik	państwo	data	miejsce
świata	98,48 m	Jan Železný	Czechy	25 maja 1996	Jena
Europy	98,48 m	Jan Železný	Czechy	25 maja 1996	Jena
Polski	87,17	Dariusz Trafas	Polska	17 września 2000	Runaway Bay

[edytuj] kobiety

	wynik	zawodniczka	państwo	data	miejsce
świata	71,70	Osleidys Menéndez	Kuba	14 sierpnia 2005	Helsinki
Europy	70,03 m	Christina Obergföll	Niemcy	14 sierpnia 2005	Helsinki
Polski	63,03	Barbara Madejczyk	Polska	8 września 2005	Francja

[edytuj] Najlepsi zawodnicy wszech czasów

Poniższe tabele przedstawiają listy 10 najlepszych oszczepników i oszczepniczek w historii tej konkurencji (stan na 14 sierpnia 2005).

[edytuj] mężczyźni

lp.	wynik	zawodnik	państwo	data	miejsce
1.	98,48 m	Jan Železný	Czechy	25 maja 1996	Jena
2.	93,09 m	Aki Parviainen	Finlandia	26 czerwca 1999	Kuortane
3.	92,61 m	Siergiej Makarow	Rosja	30 czerwca 2002	Sheffield
4.	92,60 m	Raymond Hecht	Niemcy	21 lipca 1995	Oslo
5.	91,69 m	Konstadinós Gatsioúdis	Grecja	24 czerwca 2000	Kuortane
6.	91,53 m	Tero Pitkämäki	Finlandia	26 czerwca 2005	Kuortane
7.	91,46 m	Steve Backley	Wielka Brytania	25 stycznia 1999	Auckland
8.	90,60 m	Seppo Räty	Finlandia	20 lipca 1992	Nurmijärvi
9.	90,44 m	Boris Henry	Niemcy	9 lipca 1997	Linz
10.	89,60 m	Andreas Thorkildsen	Norwegia	10 września 2005	Monako

zobacz więcej na stronach IAAF

[edytuj] kobiety

lp.	wynik	zawodniczka	państwo	data	miejsce
1.	71,70 m	Osleidys Menéndez	Kuba	14 sierpnia 2005	Helsinki
2.	70,03 m	Christina Obergföll	Niemcy	14 sierpnia 2005	Helsinki
3.	69,48 m	Trine Hattestad	Norwegia	28 lipca 2000	Oslo
4.	67,67 m	Sonia Bisset	Kuba	6 lipca 2005	Salamanka
5.	67,51 m	Miréla Manjani	Grecja	30 września 2000	Sydney
6.	67,20 m	Tatiana Szikolenko	Rosja	18 sierpnia 2000	Monako
7.	66,91 m	Tanja Damaske	Niemcy	4 lipca 1999	Erfurt
8.	66,80 m	Louise Currey	Australia	5 sierpnia 2000	Runaway Bay
9.	66,52 m	Steffi Nerius	Niemcy	12 sierpnia 2005	Helsinki
10.	65,91 m	Nikola Brejchová	Czechy	2 sierpnia 2004	Linz

zobacz więcej na stronach IAAF

[edytuj] Medaliści

• Igrzysk Olimpijskich: mężczyźni, kobiety