Romuald Karaś

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Romuald Karaś (ur. 8 lutego 1935 r. w Tomaszowie), polski dziennikarz, reportażysta, publicysta, dramaturg, autor słuchowisk radiowych oraz scenariuszy filmowych i audycji telewizyjnych.

Syn Jana Karasia i Bronisławy Diupero. Ukończył Liceum ogólnokształcące im. A. Czartoryskiego w Puławach, studiował później prawo na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W 1956 r. w Życiu Lubelskim ukazał się jego pierwszy tekst. W latach 1958-1963 i od 1967 r. pracował w Sztandarze Ludu, zamieszczając tam reportaże (dodatek do pisma pt.: Kultura i życie). Od 1963 do 1967 r. dziennikarz Kuriera Lubelskiego. Od 1970 r. zamieszkał w Warszawie. Był dziennikarzem w tygodnikach: Zarzewie (1970-1972), Walka Młodych (1972-1976), Tygodnik Kulturalny (1976-1977), Literatura (1977-1981; cykl pt.: Chleb nasz powszedni), Przegląd Tygodniowy (1982-1983; m.in. cykl pt.: Widziane z Brackiej). Następnie w dziale reportażu Telewizji Polskiej, autor scenariuszy filmowych i programów telewizyjnych. Od 1973 r. członek Związku Literatów Polskich, od 1986 r. wiceprezes a od 1989 r. prezes Oddziału Warszawskiego oraz członek Zarządu Głównego ZLP. Współpracował z Polskim Radiem (m.in. autor słuchowisk pt.: Król szos, Gra).

Otrzymane nagrody i wyróżnienia: Nagroda im. Juliana Bruna dla młodych dziennikarzy (1963), nagroda im. T. Nocznickiego (1965), nagroda litaracka Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie (1967), Srebrny Krzyż Zasługi (1970), Nagroda Życia Literackiego (za Himalajską tragedię; 1977), nagroda im. Ksawerego Pruszyńskiego (za Himalajską tragedię; 1977).

Mieszka w Warszawie.

[edytuj] Twórczość

Widok z bramy optymizmu (szkice biograficzne; Wydawnictwo Lubelskie 1965)
Puławy, rozdział drugi (reportaże; Wydawnictwo Lubelskie 1967)
Kumys na deser (reportaże; seria: "Naokoło świata"; Iskry 1969)
Tropem anonimu (reportaże; Wydawnictwo Lubelskie 1972)
Szukam raju (reportaże; seria: "Naokoło świata"; Iskry 1975; Wydanie 2 zmienione: Książka i Wiedza 1979)
Himalajska tragedia (reportaże; Czytelnik 1976)
Nazywam się Pekosiński (reportaże; Czytelnik 1977)
Tajemnice prowincji (reportaże; Krajowa Agencja Wydawnicza 1979)
Tabu (reportaże; Iskry 1980)
Podeptany chleb. Reportaże interwencyjne (Czytelnik 1981)
Strzały na Mazowieckiej (opowieść; druk: "Związkowiec" nr 0, 1-7/1984, 2-20/1985)
Dom nad Marychą (reportaże; Czytelnik 1986)
Ostatni odruch (powieść reportażowa; Wydawnictwo MON 1986)
Bezimienny (dramat; 1987)
Próba prawdy (dramat; wydanie wespół z utworem dramatycznym M. Suponin pt.: Straszydło; Wyd Inspiracje, ZG ZSMP, RSW Prasa 1989)