Roger Louis Schutz-Marsauche
Z Wikipedii
Brat Roger Schutz (właśc. Roger Louis Schutz-Marsauche) (ur. 12 maja 1915 w szwajcarskiej wsi Provence, w kantonie Vaud - zm. 16 sierpnia 2005 w Taizé) - ewangelicki duchowny, założyciel wspólnoty z Taizé. Ojciec Rogera, Karl Ulrich Schütz, pochodził ze Szwajcarii, gdzie był proboszczem w kościele reformowanym, zaś matka, Amélie Henriette Schütz-Marsauche, pochodziła z Burgundii (centralna Francja).
Roger Schutz w latach 1936-1940 studiował kalwinizm w Lozannie a następnie w Strasburgu. W sierpniu 1940 roku osiadł na stałe w wiosce Taizé we francuskiej Burgundii, do której przybył rowerem z Genewy, leżącej o kilka kilometrów od linii demarkacyjnej dzielącej Francję. W okresie wojny udzielał schronienia wielu ludziom, przede wszystkim Żydom, którym groziła śmierć z rąk hitlerowców. Stopniowo do brata Rogera przyłączali się inni bracia. Dwaj pierwsi z nich - to studenci z Genewy: Max Thurian, który studiował teologię i Pierre Souvairan, student agronomii. Wśród pierwszych braci byli też Niemcy i Francuzi, którzy do dziś stanowią najliczniejszą grupę w Taizé. W 1949 roku bracia złożyli śluby i zobowiązali się do życia na wzór wspólnoty klasztornej: została utworzona "Communauté" - Wspólnota.
W 1988 roku brat Roger otrzymał nagrodę UNESCO za wychowanie dla pokoju. Zginął w Taizé z rąk 36-letniej Luminity Solcanu, niezrównoważonej psychicznie Rumunki, która zadała mu podczas wieczornego nabożeństwa 3 ciosy nożem w plecy i gardło.
W 2006 Raymond Séguy, biskup diecezji Autun, do której należy Taizé, ogłosił, że brat Roger od 1972 "okazywał otwarcie, iż w całości zgadza się z wiarą katolicką". Sam brat Roger w 1980, podczas jednego z europejskich spotkań młodych w Rzymie, wyraził to publicznie w obecności Jana Pawła II następującymi słowami: "Znalazłem moją chrześcijańską tożsamość jednając w sobie samym wiarę mego pochodzenia z tajemnicą wiary katolickiej, nie zrywając z nikim komunii"[1].
Spis treści |
[edytuj] Publikacje
- Vivre l'aujourd'hui de Dieu (Living the today of God ?), 1959
- L'unité, espérance de vie (Jedność, nadzieją życia), 1962
- Dynamique du provisoire (Dynamika tymczasowości), 1965
- Unanimité dans le pluralisme (Jednomyślność w pluralizmie), 1966
- Violence des pacifiques (Przemoc przepełnionych pokojem), 1968
- Ta fête soit sans fin (Niech twoje święto nigdy się nie kończy), dziennik luty 1969 - maj 1970, 1971
- Lutte et contemplation (Walka i medytacja), dziennik maj 1970 - kwiecień 1972, 1973
- Vivre l'inespéré (Przeżywanie nieoczekiwanego), dziennik maj 1972 - wrzesień 1974
- Etonnement d'un amour (Zadziwienie miłości), dziennik wrzesień 1974 - grudzień 1976, 1979
- Les sources de Taizé (wyd. pol. Źródła Taizé : Bóg chce naszego szczęścia, ISBN 8370144187, Poznań 2001), 1980
- Brat Roger. Matka Teresa z Kalkuty. La Prière, fraîcheur d’une source.
- Dieu ne peut qu’aimer (wyd. pol. Bóg może tylko kochać, ISBN 8371194846, Warszawa 2005), 2002
[edytuj] Nagrody i wyróżnienia
- 1974: Templeton Prize
- 1974: Friedenspreis des deutschen Buchhandels
- 1986: doktorat honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego
- 1988: UNESCO Prize for Peace Education
- 1989: Karlspreis miasta Akwizgran
- 1990: doktorat honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Lowańskiego
- 1992: Nagroda im. Roberta Schumana
- 1996: Nagroda Notre Dame