PPP

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Ten artykuł dotyczy protokołu komunikacyjnego. Zobacz też: inne znaczenia skrótu PPP.

PPP (ang. Point to Point Protocol) jest protokołem używanym najczęściej przy połączeniach modemowych (połączenia dodzwaniane, ang. dial-up), technologii HIS (SDI). PPP może być również skonfigurowany na interfejsie szeregowym asynchronicznym i synchronicznym. Służy również do prostego zestawiania tuneli. PPP jest stosowany w technologii WAN. Z protokołem tym wiąże się autoryzacja PAP lub CHAP. Preferowany jest CHAP, ponieważ w przeciwieństwie do PAP używa MD5.

PPP tworzy dwie podwarstwy w warstwie łącza danych w modelu OSI: Link Control Protocol i Network Control Protocol. Do pierwszej podwarstwy można zaliczyć np. autoryzację, a druga odpowiada za komunikację z warstwą sieciową.

[edytuj] Rozszerzona detekcja błędów

PPP wykorzystuje pola FCS aby wykryć błędy powstałe w ramkach podczas transmisji. Kiedy liczba nieprawidłowych przekazów zbyt wzrośnie, wtedy łącze może ulec zerwaniu.

[edytuj] Dodatkowe opcje PPP

Protokół kontroli połączenia (ang. link control protocol- LCP) jest integralną częścią PPP zdefiniowaną w RFC i zawiera wykrywanie zapętlonych połączeń. Opiera się to na wykorzystywaniu liczby magicznej (ang. magic number). Każdy z uczestników komunikacji wysyła komunikaty LCP zawierające różniące się liczby. Jeżeli pojawi się połączenie zapętlone, to odbiornik dostanie wysłaną przez siebie wartość. W ten sposób może to wykryć. Częścią specyfikacji PPP jest również protokół IPCP, który pozwala na automatyczne określenie adresów IP lokalnego komputera oraz zdalnej maszyny. Dodatkowo często wykorzystuje się DHCP do przekazywania takich informacji jak adres IP serwera DNS.

[edytuj] Format ramek PPP

Nazwa	Ilość bajtów	Opis
Flaga	1	oznacza początek lub koniec ramki
Adres	1	adres rozgłoszeniowy
Kontrola	1	bajt kontrolny
Protokół	2	określa protokół w polu danych
Dane	zmienna (od 0)	zawiera datagram
FCS	2 (rzadziej 4)	suma kontrolna, kontrola błędów

[edytuj] RFC

Protokół PPP został opisany przez IETF w specyfikacji RFC 1661.

RFC 1994 opisuje protokół CHAP (ang. Challenge Handshake Authentication Protocol) wykorzystywany w połączeniach dodzwanianych przez dostawców Internetu.

RFC 2516 definiuje PPPoE, czyli wersję PPP, gdzie połączenie między modemem DSL lub ADSL i komputerem jest realizowane poprzez Ethernet.

[edytuj] Implementacje PPP

W Linuksie i innych Uniksach obsługa protokołu PPP jest możliwa dzięki demonowi pppd.

Komplet protokołów sieci Internet

Warstwa aplikacji
ADSP • APPC • AppleTalk • AFP • DAP • DLC • DNS₍₅₃₎ • ed2k • FTAM • FTP_(20,21) • HTTP₍₈₀₎ • HTTPS₍₄₄₃₎ • IMAP₍₁₄₃₎ • IRC_(194,529) • Named Pipes • NCP₍₅₂₄₎ • NetBIOS_{(137,138,139)} •
NWLink • NBT • NNTP₍₁₁₉₎ • NTP₍₁₂₃₎ • PAP • POP3₍₁₁₀₎ • RPC • SNMP_(161,162) • SMTP₍₂₅₎ • SMB • SSL • SSH₍₂₂₎ • TDI • Telnet₍₂₃₎ • X.400 • X.500 • XDR • ZIP
(Cyfry w nawiasach oznaczają numery portu)