Polski Kościół Słowiański

Z Wikipedii

Polski Kościół Słowiański - grupa wywodząca się ze środowiska archeologów toruńskich i osób związanych z pracami wykopaliskowymi, której zalążkiem była nieformalna grupa wyznaniowa założona już w 1981 roku. Początkowa faza działalności grupy związana była głównie z gromadzeniem informacji i materiałów dotyczących mitologii i kultury słowiańskiej, oraz odwiedzaniem starosłowiańskich miejsc kultowych i nawiązywaniem wzajemnych kontaktów pomiędzy osobami zainteresowanymi tą tematyką. W lecie 1994 roku, podczas spotkania na Ślęży postanowiono przekształcić istniejącą już grupę wyznaniową w Polski Kościół Słowiański, zaczęto też prace nad Statutem i Założeniami Doktrynalnymi. W dniu 25 marca 1995 roku, podczas I Zgromadzenia Wiernych Polskiego Kościoła Słowiańskiego przyjęto obydwa dokumenty, oraz wybrano Radę Starszych upoważnioną do działań mających na celu legalizację Kościoła. Doszło do niej dnia 1 lipca 1995 roku. W rejestrze MSWiA figuruje pod nr 98.

[edytuj] Linki zewnętrzne

Marek Rau - Współczesny ruch neopogański w Europie, rozdział VII