Piromorfit

Z Wikipedii

Piromorfit (pyromorfit) - minerał z gromady fosforanów. Należy do grupy minerałów rzadkich, rozpowszechnionych tylko w niektórych rejonach Ziemi.

Nazwa pochodzi od gr. pyr = ogień i morphe = postać, forma, kształt. Minerał ogrzany w płomieniach ognia zachowuje swój pierwotny kształt.

Spis treści 1 Właściwości: 2 Występowanie: 3 Zastosowanie: 4 Bibliografia:

[edytuj] Właściwości:

• Chemizm: Pb ₅ [Cl/(PO₄) ₃ ] – fosforan ołowiu
• Układ krystalograficzny: heksagonalny
• Twardość: 3,5-4
• Gęstość: 6,7 -7
• Rysa: biała
• Barwa: zielona, brunatna w odcieniach, rzadko bezbarwna, biała, żółtawa,
• Przełam: nierówny, muszlowy
• Połysk: tłusty, diamentowy
• Łupliwość: brak

Zazwyczaj tworzy kryształy o pokroju słupa heksagonalnego zakończonego bipiramidą, niekiedy kryształy mają zarysy beczułkowate. Występuje w skupieniach ziarnistych, pręcikowych, promienistych, naskorupieniach. Jest kruchy i przezroczysty, czasami bywa czerwony lub pomarańczowy (domieszki tlenku chromu). Jest izostrukturalny (izomorficzny ) z mimetezytem, apatytem, wanadynitem. Często tworzy pseudomorfozy po galenie i cerusycie.

[edytuj] Występowanie:

Powstaje jako minerał wtórny w strefie utleniania kruszców ołowiu.

Miejsca występowania: Rosja, Kazachstan, australia, USA, Kanada, Niemcy, Słowacja, Wielka Brytania, Włochy.

W Polsce został znaleziony w kopalniach cynku i ołowiu koło Bytomia oraz na Dolnym Śląsku – G. Sowie, G. Kaczawskie.

[edytuj] Zastosowanie:

• ma znaczenie naukowe – wskaźnik kruszcowych złóż ołowiu
• cenny dla kolekcjonerów
• ruda ołowiu zawiera 75 % Pb

[edytuj] Bibliografia:

• Leksykon Przyrodniczy - Minerały i kamienie szlachetne –„Horyzont” 2002r.
• J.Parafiniuk – Minerały systematyczny katalog 2004 – TG”Spirifer” W-wa 2005
• A.Bolewski – Mineralogia szczegółowa – Wyd.Geolog. 1965 r.
• O. Medenbach, C. Sussieck – Fornefeld -Minerały – „Świat Książki” 1996r.
• W. Schumann – Minerały świata – O. Wyd. ”Alma - Press” 2003r.