Piotr Waldo

Z Wikipedii

Piotr Waldo (także Valdo) wł. Pierre Valdes lub Vaudes (ur. między rokiem 1140 a 1150, zm. 1217), działający w XII w. kaznodzieja i kupiec francuski, założyciel radykalnego ruchu chrześcijańskiego, od jego nazwiska określanego mianem waldensów.

Około roku 1173 Piotr Waldo, bogaty kupiec z Lyonu, złożył śluby ubóstwa, rozdał majątek i zaczął głosić konieczność wyrzeczenia się dóbr materialnych (także przez hierarchów kościelnych). W swych naukach opierał się na Piśmie Świętym, które kazał przetłumaczyć na różne dialekty franko-prowansalskiego. Jego działalność początkowo zyskała częściową aprobatę papieża Aleksandra III (1179), jednak już w połowie następnego dziesięciolecia Piotr Waldo i jego współwyznawcy zostali ekskomunikowani przez papieża Lucjusza III na synodzie w Weronie (1184), a sam ruch uznano za heretycki.

W odróżnieniu od innych heretyckich odłamów chrześcijaństwa z tego okresu, waldensom pod przywództwem Waldo udało się stworzyć zaczątki organizacji kościelnej i mimo działań Inkwizycji, jako Kościół przetrwali do dziś, głównie w północnych Włoszech.