Pierwiosnka maleńka

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Pierwiosnek malutki

Systematyka

Domena	eukarioty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Podgromada	Magnoliophytina
Klasa	Rosopsida
Podklasa	ukęślowe
Nadrząd	Pierwiosnkowcopodobne
Rząd	pierwiosnkowce
Rodzina	pierwiosnkowate
Podrodzina	{{{Podrodzina}}}
Plemię	{{{Plemię}}}
Rodzaj	pierwiosnek
Podrodzaj	{{{Podrodzaj}}}

Nazwa systematyczna

Primula minima

Pierwiosnka maleńka (pierwiosnka malutka, pierwiosnek maleńki, pierwiosnek malutki) Primula minima - gatunek roślin z rodziny pierwiosnkowatych. W Polscewystępuje głównie w Tatrach, gdzie jest dosyć częsty. Oprócz tego spotyka się go jeszcze w Karkonoszach i na niektórych szczytach Karpat. Brak go natomiast na Babiej Górze.

[edytuj] Charakterystyka

Łodyga: Bardzo krótka łodyżka kwiatowa (1 cm).
Korzeń: Bardzo duży w porównaniu do niewielkiej części nadziemnej. Jest to przystosowanie umożliwiające roślince przetrwanie w bardzo niesprzyjających warunkach wysokogórskich. Dzięki takiemu systemowi korzeniowemu roślina ta jest odporna na zimno, wysuszający wiatr, a także na długo zalegającą pokrywę śniegową. Z nasady korzenia odchodzi jedna, lub więcej odnóg, z których wyrastają różyczki pędów nadziemnych.
Liście: Zimozielone liście odziomkowe o klinowatym, rozszerzonym na zewnątrz kształcie mają na szczycie wycięte 3 ząbki. Liście są mięsiste i lśniące, gdyż pokryte są woskiem, chroniącym je przed nadmierną utratą wody w czasie upałów.
Kwiaty: Na krótkiej łodyżce wyrastają pojedyncze, ale bardzo duże, w stosunku do wielkości rośliny kwiaty, o purpurowym kolorze. Kwiaty mają średnicę ok. 3 cm. Ich dzwonkowaty, pięcioząbkowy kielich ma zrośnięte działki. Korona ma 5 głęboko wciętych płatków, a wewnątrz pierścień białych włosków. Słupek o długiej szyjce zakończony jest kulistym znamieniem. Kwiaty, wytwarzające nektar, zapylane są przez trzmiele i pszczoły.
Owoc: Torebka pękająca 5 klapkami. Nasiona liczne i bardzo drobne.

Biotop, Wymagania: Jedna z najbardziej wysokogórskich roślin, oreofit. Rośnie głównie w górnych partiach gór, bardzo rzadko można go spotkać poniżej 1300 m. n. p. m. W Tatrach rośnie nawet na najwyższych szczytach (Gerlach 2655 m. n. p. m). Rośnie głównie na granitowym, kwaśnym podłożu, na różnych nawet malutkich półkach skalnych i wśród skał, na piargach, na trawiastych zboczach. W niektórych miejscach można spotkać całe łany tej roślinki.