Parafia NMP Królowej Różańca Świętego w Boronowie
Z Wikipedii
Parafia pw. Najświetszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego w Boronowie | |
kościół parafialny |
|
Parafia | Parafia pw. Najświetszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego |
Miejscowość | Boronów |
Adres | ul. Wolności 1, 42-283 Boronów, tel. 34/353-93-37 |
Liczebność | 3250 |
Proboszcz | ks. mgr Werner Olejnik - od 16 sierpnia 2000 r. |
Grupy parafialne | Rada Parafialna, Bractwo Różańcowe, Koło Przyjaciół Radia Maryja, Biblioteka parafialna, Dzieci Maryi, Legion Maryi, Oaza, Franciszkański Zakon Świeckich |
Odpust parafialny | Matki Bożej Różańcowej - pierwsza niedziela października |
Parafia pw. NMP Królowej Różańca Świętego w Boronowie - parafia rzymskokatolicka w dekanacie woźnickim w diecezji gliwickiej, erygowana w roku 1868 przy zabytkowym kościele w miejscowości Boronów.
Parafia obejmuje swym zasięgiem gminę Boronów oraz miejscowość Niwy znajdująca się w gminie Woźniki. Aktualnym proboszczem jest ksiądz Werner Olejnik.
Parafia liczy 3250 katolików. Frkwencja na niedzielnych mszach św. w roku 2001 wynosiła 1822 osoby (na podstawie dwukrotnego liczenia w ciągu roku), w roku tym udzielono 84 958 Komunii Świętych.
Spis treści |
[edytuj] Historia parafii
Pierwszy kościół w miejscowości według podania miał istnieć już w średniowieczu. Prawdopodobnie była to jednak kaplica leśna, jak wspominają kroniki.
Dreniany kościół w miejscowości Boronów wybudowany został w roku 1611, a jego fundatorem był Andrzej Dzierżanowski. Był to pierwszy kościół na Górnym Śląsku wybudowany na planie krzyża greckiego. W roku 1638 hrabia Dzierżanowski ufundował dzwon dla kościoła, który do dziś wisi w kościelnej dzwonnicy. W 1718 przy kościele powstała kuracja (podparafia). Pierwzym dokumentem opisyjacycm kurację jest protokuł wizytacyjny kurii wrocławskiej z 1720 roku. Boronów wówczas należał do parafii w Sadowie i do dekanatu lublinieckiego.
Od 1755 roku (z przerwami) działa w niej Bractwo Różańcowe. W ciągu 10 lat od rozpoczęcia działalności do Księgi Bractwo złozyło swe podpisy 2000 wiernych z diecezji wrocławskiej i krakowskiej, w tym około 400 mieszkańców Boronowa.
W XVIII i XIX wieku pod kurację boronowska podlegały wioski i przysiółki: Boronów, Cielec, Czołka, Dembowagóra, Dolna Kuźnica, Grojec, Kotara, Kurzichowe, Łysagóra, Niwy, Sitki, Stare Huty, Szklana Huta.
18 stycznia 1868 roku po wizycie biskupa wrocławskiego Heinricha kuracja boronowska stała się samodzielna parafią.
W czasie Kulturkampfu w roku 1876 do Boronowa sprowadzony został przez księcia Hohenlohe, ówczesnego właściciela dóbr w Boronowie, ksiądz Rajmund Kenty. W Katoliku ks. Józef Koniecko wydał wówczas odezwę Do Boronowa, gdzie pisał, że msze odprawiane przez Kentego są świętokradzkie ze względu na to, że nie został mianowany proboszczem przez biskupa. Koniecko pisał wówczas: Wszystko więc, cokolwiek w tych sprawach św. w czasie odszczepieństwa czyni, jest podług naszej wiary św. świętokradztwem i grzechem okropnym, a co się tyczy spowiedzi jest jego rozgrzeszenie nieważnem. Po akcji potajemnej kolportacji Katolika parafianie zaczęli uczęszczać do kościołów w sąsiednich wioskach. Kenty wówczas założył sprawę u prokuratora w wyniku czego zarówno niektórzy mieszkańcy Boronowa, jak również ksiądz Koniecko i redaktor Katolika Karol Miarka zostali skazani na kilkumiesięczne kary więzienia.
W roku 1934 do parafii włączono przysiółek Doły, który do tej pory należał do parafii w Sadowiu. Cztery lata później założono przy parafii Towarzystwo Śpiewacze "Wanda", które działało do 1939 roku.
Od 1955 Boronów należy do dekanatu Woźniki.
[edytuj] Cmentarz
Przy kościele znajduje się cmentarz, na którym znajduje się ponad 2000 grobów mieszkańców parafii. W najstarszym grobie z 1855 r., ulokowanym w pobliżu bramy cmentarnej, pochowany został kuratus Emil Schabon. Poza tym, najstarsze nagrobki pochodzą z lat 20. XX wieku. Po stronie południowej cmentarza znajduje się grób nieznanego żołnierza z poległymi w kampanii z września 1939 roku 5 polskimi żołnierzami, a w północnej części mogiła zbiorowa poległych w 1945 roku żołnierzy niemieckich.
W roku 1993 przy cmentarzu wybudowana została kaplica przedpogrzebowa.
Od lat 60. XX wieku do końca lat 90. w parafii przy proboszczu urzędowali wikariusze. Obecnie w parafii jest tylko jedna osoba duchowna.
[edytuj] Z życia parafii
Msze święte odprawiane są w kościele w dni powszednie w godzinach porannych lub wieczornych, natomiast w niedziele są odprawiane trzy msze o godz. 7.00, 9.00 i 10.30. Odpust obchodzony jest w każdą pierwszą niedzielę października.
Latem odprawiane są też msze święte w kaplicach znajdujących się w Dębowej Górze i Hucisku.
Co roku w ostatnią sobotę czerwca z parafii wyrusza pielgrzymka jasnogórska i powraca w niedzielę dnia następnego. W maju odbywa się piesza pielgrzymka mężczyzn do Piekar Śląskich, a w sierpniu pielgrzymka piesza kobiet.
Na terenie parafii znajduje się ponad 30 kapliczek i krzyży przdrożnych. Kilka z nich to obiekty zabytkowe, jak kapliczka św. Jana Nepomucena w Dębowej Górze, kapliczka Trójcy Świętej w dzielnicy Zamoście, kapliczka św. Barbary w dzielnicy Piasek, niegdyś umiejscowiona w Zumpach, gdzie mieściła się kopalnia rud żelaza.
Znaczna część kapliczek ma charakter kapliczek dziękczynnych i stawiana była np. na własnych posesjach przez mieszkańców. Kapliczkami w Dębowej Górze opiekowali się mieszkający w pobliskich lasach pustelnicy. Jeden z tychże pustelników odbył w połowie XVIII wieku pielgrzymę do Rzymu, skąd przyniósł do kościoła w Boronowie święte relikwie. W roku 1750 Kuria Rzymska wystawiła dokument potwierdzający to wydarzenie.
Kapliczki znajdujące się w Boronowie są miejscami, przy których corocznie prowadzona jest procesja Bożego Ciała. Ze względu na dużą liczbę kapliczek, jak i kształt wioski, będącej wielodrożnicą trasa procesji jest co roku inna.
[edytuj] Instytucje działające dawniej lub obecnie przy parafii
- Bractwo Różańcowe (od 1755 - raktywowane w latach 90. XX wieku)
- Bractwo Trzeźwości (1851-1931)
- Rada parafialna
- Biblioteka parafialna
- Dzieci Maryi
- Legion Maryi
- Oaza
- Franciszkański Zakon Świeckich
[edytuj] Ciekawostki
- 23 września 1741 roku w boronowskim kościele odbyły się diecezjalne święcenia kapłańskie.
- W roku 1755 do zarządu Bractwa Różańcowego powołany został pustelnik z lasów boronowskich Canutus Wollf.
- 4 maja 1939 roku w parafii przebywał nuncjusz apostolski arcybiskup Filip Cortesi, który od Boronowa rozpoczynał odwiedzanie parafii diecezji śląskiej.
[edytuj] Linki zewnętrzne
[edytuj] Literatura
- Damian Gołąbek Kościół i parafia N.M.P. Królowej Różańca św. w Boronowie, Boronów 2002. ISBN 83-914110-1-X