Papież Leon I

Z Wikipedii

Leon I
Data wyboru	29 września 440
Urodzony	ok. 390
Zmarł	10 listopada 461

Św. Leon I Wielki, papież – jego pontyfikat przypadał w okresie od 29 września 440 do 10 listopada 461.

Żył w latach ok. 390-461, doktor Kościoła, kanonizowany. Wg Liber Potificalis pochodził z Toskanii.

Jako papież odznaczył się scentralizowaniem władzy papieskiej, objął władaniem Hiszpanię, Galię, północną Afrykę i Bliski Wschód. Zwalczał herezje i odstępców od wiary chrześcijańskiej (manichejczyków, pelagian). W 451 roku zwołał sobór w Chalcedonie, na którym ustalono podstawy liturgii i przedstawiono relację między Bogiem-Ojcem i Synem Bożym, aby było to możliwe do zaakceptowania przez kościoły wschodni i zachodni. W roku 452 ocalił Rzym od zniszczenia przez Hunów (przekupił Attylę), a w 455 zmniejszył straty zadane przez Wandalów (Genzeryk).

Zmarł prawdopodobnie 10 listopada 461 roku. Jako pierwszy spośród papieży został pochowany w Bazylice św. Piotra.

W roku 1754 Papież Benedykt XIV podniósł Leona I do godności doktora Kościoła.

Święty kościoła katolickiego oraz cerkwi prawosławnej.

Atrybuty:

Unoszący się koło jego osoby Apostołowie Piotr i Paweł grożący Attyli.

Zobacz też: monofizytyzm.

Wizerunek papieża na ikonie [1]

Poprzednik Sykstus III

Papież 440 - 461

Następca Hilary

To jest tylko zalążek artykułu związanego z papieżem. Jeśli możesz, rozbuduj go.