Olgierd Budrewicz
Z Wikipedii
Olgierd Budrewicz (ur. 10 lutego 1923 r. w Warszawie) – polski dziennikarz, pisarz, varsavianista, podróżnik.
Uczył się w 5 Państwowym Gimnazjum im. Księcia Józefa Poniatowskiego w Warszawie. Ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim w roku 1946 (studiował także na Uniwersytecie Jagiellońskim i w konspiracyjnej Wyższej Szkole Dziennikarskiej). Jeden z pokolenia kolumbów, podczas okupacji żołnierz Armii Krajowej (kapral-podchorąży Konrad), walczył w powstaniu warszawskim 1944 roku (zgrupowanie Żmija, obwód Żywiciel). Pracował jako początkujący reporter w działach miejskich „Tygodnika Warszawskiego” (1945-1947) i „Wieczoru Warszawy” (1946-1947). Później wieloletni dziennikarz „Przekroju” (1955-1970). Obecnie współpracuje z „Wprost” i innymi czasopismami.
Członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, w latach 1958-1983 członek Związku Literatów Polskich, członek ZAIKS od 1957, od 1989 roku członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Prezydent Warszawskiego Klubu Rotariańskiego (jeden z klubów Rotary International) w latach 1992-1993. Członek The Explorers Club od roku 1996.
Jego życiowymi pasjami są podróże, oraz Warszawa - z tych zainteresowań wynika tematyka wychodząca spod jego pióra. W wielu wyjazdach zjeździł niemalże cały świat. Z drugiej strony emocjonalnie mocno związany ze swoim miastem oraz dzielnicą (Żoliborz). Jest autorem dużej ilości reportaży zagranicznych, programów telewizyjnych, scenariuszy i komentarzy do dokumentów filmowych. Twórca publicystyki poświęconej zagadnieniom polonijnym, przewodników, publikacji podróżniczych. Jego reprtaże łączą w sobie plastyczny opis świata, subiektywne przeżycia dotyczące przygód i komentarz polityczny. Autor wydawnictw poświęconych historii i współczesności Warszawy, oprócz książek, stworzył także niezliczoną ilość artykułów, felietonów, szkiców i esejów na tematy Warszawskie. Napisał łącznie kilkadziesiąt książek, jest także autorem wstępów do licznych albumów. Jego twórczość była tłumaczona między innymi na język angielski, rosyjski, niemiecki.
Tytuł jednej z jego książek mówi „Byłem wszędzie”, na pytanie o najpiękniejsze miejsce na ziemi odpowiada: „Krakowskie Przedmieście w Warszawie. Przed bramą Uniwersytetu”. Twierdzi iż odkrywanie własnego miasta (Warszawy) jest równie fascynujące co podróż na drugi kraniec świata. Odróżnia turystów od podróżników.
[edytuj] Otrzymane nagrody i wyróżnienia
- Nagroda Miasta Warszawy (1966)
- Złota Syrenka (1973)
- Złoty Krzyż Zasługi (1974)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1979)
- Warszawski Krzyż Powstańczy (1982)
- Krzyż Armii Krajowej (1983)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1988)
- Krzyż Partyzancki (1995)
- Bursztynowy Motyl (2004)
- Złoty Ekran
[edytuj] Wybrane książki
- Baedeker warszawski t. I-III (1958–64)
- Równoleżnik zero (1965)
- Pozłacana dżungla (1967)
- Sagi warszawskie t. I-III (1967–82 i 1990)
- Spotkania z Polakami (1969)
- Tokijskie ABC (1970)
- Karnawał na wulkanie (1972)
- Polska dla początkujących (1974)
- Orzeł na gwiaździstym sztandarze (1975)
- Ta przeklęta susza (1977)
- Dalej niż jutro (1978)
- Rodacy spod klonowego liścia (1980)
- Wśród polskich kangurów (1982)
- Po zachodniej stronie (1985)
- Warszawskie małe ojczyzny (1985)
- Na Syberii ciepłej (1987)
- Ludzie trudnego pogranicza (1990)
- Warszawski Trakt Królewski (1992)
- Piekło w kolorach (1997)
- Jest Warszawa (1997)
- Byłem wszędzie (2002)
- Olgierda Budrewicza słownik warszawski (2004)
- Warszawa Przedwczorajsza (2004)
- Druga strona Księżyca. Przygoda na wyspach Pacyfiku (2004)
- Opowieść pachnąca czekoladą (2004)
