Okręt (film)
Z Wikipedii
Okręt | |
Oryginalny tytuł | Das Boot |
Gatunek filmu | dramat wojenny |
Kraj | Niemcy |
Data premiery | 31 grudnia 1990 (Polska) 17 września 1981 (świat) |
Czas trwania | 149 min. (216 min. wersja reżyserska) |
Reżyseria | Wolfgang Petersen |
Scenariusz | Wolfgang Petersen |
Główne role | Jürgen Prochnow Herbert Grönemeyer Klaus Wennemann |
Muzyka | Klaus Doldinger |
Zdjęcia | Jost Vacano |
Scenografia | Rolf Zehetbauer |
Montaż | Hannes Nikel |
Produkcja | Günter Rohrbach |
Dystrybucja | Neue Constantin Film Columbia Pictures |
Od lat | 15 |
Nagrody | 1982 Złoty ekran |
Strona IMDb |
Okręt (niem. Das Boot) – niemiecki film wojenny z 1981 roku w reżyserii Wolfganga Petersena będący ekranizacją powieści Lothara Buchheima.
[edytuj] Obsada
- Jürgen Prochnow - kapitan ("Stary")
- Herbert Grönemeyer - korespondent wojenny porucznik Werner
- Klaus Wennemann - główny inżynier
- Hubertus Bengsch - pierwszy oficer
- Martin Semmelrogge - drugi oficer
- Erwin Leder - Johann
- Uwe Ochsenknecht - szef
- Bernd Tauber - nawigator
- Martin May - Ullman
- Heinz Hoenig - Hinrich
- Uwe Ochsenknecht - Bosun
- Claude-Oliver Rudolph - Ario
- Ralf Richter - Frenssen
[edytuj] Streszczenie
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Okręt to dramat wojennym przedstawiający losy załogi jednego z niemieckich U-bootów w okresie kilku tygodni II wojny światowej w 1942 roku. Załoga okrętu dowodzonego przez "Starego" otrzymuje rutynowe zadanie patrolowania wód Oceanu Atlantyckiego. Na pokładzie znajduje się również korespondent wojenny porucznik Werner, mający opisywać działanie dzielnych żołnierzy III Rzeszy.
Załoga okrętu, mimo że wykazuje się heroizmem w czasie zagrożenia, czy wobec sytuacji zatopienia okrętu jest przedstawiona jako odizolowana od ówczesnej totalitarnej ideologii grupa żołnierzy, słuchająca angielskich piosenek i naigrawająca się z przemówień liderów niemieckiego państwa. Kapitan ("Stary") zezwala na tego typu zachowanie i sam jest jego zwolennikiem. Na początku filmu zezwala on na przykład swoim podwładnym na pijaństwo. Można to jednka wytłumaczyć tym, ze jest to ostatnia okazja marynarzy do tego typu zachowań nim wypłyną na wielotyygodniowy rejs. Mimo że jest to już trzeci rok wojny, narzeka na brak doświadczonych marynarzy, spoglądając z rezerwą na młodych, którzy zachłyśnięci są ideologią hitlerowską. Taka sytuacja jest jednak podyktowana tym, ze wielu starszych marynarzy utoneło pełniąc służbę na morzu...
W trwającym 149 minut filmie (w wersji reżyserskiej 210 min.) przedstawiona jest stagnacja panująca na okręcie w czasie bezczynnosci i patrolowania, jak również entuzjazm podczas atakowania wrogich konwojów. Fabuła filmu nabiera dramaturgii, gdy kapitan otrzymuje zadanie przedostania się do portu we Włoszech przez Cieśninę Gibraltarską patrolowaną przez alianckie okręty. Tytułowy okręt U-96, w czasie próby przejścia cieśniy zostaje jednak bardzo ciężko uszkodzony. Po wielogodzinnych wysiłkach załogi udaje się go jednak wynurzyć na powierzchnię i płynąć w stronę Francji. Film kończy scena nalotu na port, w którym cumuje U-96 oraz cierpień "Starego" ranionego podczas nalotu. Okręt tonie trafiony bombami.