Narrator
Z Wikipedii
Narrator - termin z teorii literatury. Podmiot narracji, osoba opowiadająca o wydarzeniach. Głos narratora nie musi być identyczny z głosem autora dzieła.
Narrator występuje w utworach epickich, może także pojawiać się w epickich formach poetyckich, jak również w dramacie (np. w dramatach Jana Augusta Kisielewskiego - postać narratora, jako jeden z elementów tzw. epizacji dramatu).
Istnieje kilka rodzajów narratora:
- Narrator wszystkowiedzący - opowiada wydarzenia całkowicie z zewnątrz i sprawia wrażenie jakby wszystko o wszystkich wiedział i był w stanie w każdej chwili wniknąć w najtajniejsze obszary psychiki wszystkich bohaterów występujących w dziele. Narrator taki nie pojawia się w akcji dzieła nawet na moment. O takim narratorze czasami mówi się, że funkcjonuje "z pozycji Pana Boga". Tego rodzaju narrator jest charakterystyczny dla powieści klasycznej.
- Narrator świadek - opowiada zdarzenia z zewnątrz, ale w takiej formie w jakiej mógłby to robić naoczny świadek. Często się zdarza, że narrator taki jest wpleciony na drugim planie w akcję dzieła.
- Narrator bezpośredni - jest on zwykle jedną z głównych, lub nawet najważniejszą postacią występującą w dziele i opowiada swoją historię w pierwszej osobie, tak jakby widział ją własnymi oczami.
W powieściach bardzo często zdarza się, że narracja zmienia się różnych jego częściach. Np: powieść zaczyna się od wprowadzenia narratora świadka, który następnie subtelnie przechodzi na pozycję narratora wszechwiedzącego, który czasami oddaje "głos" narratorom bezpośrednim.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Narracja i narrator - rodzaje, przykłady - artykuł w portalu Kujon.net
