Monarchia despotyczna
Z Wikipedii
Monarchia despotyczna, despotyzm - ustrój, w którym cała władza nad państwem skupiona jest w ręku jednej osoby, tytułującej się królem lub cesarzem i sprawującej władzę nie przestrzegając żadnych praw, lecz zdobytą legalnie.
Władca skupia w swoim ręku władzę ustawodawczą, sądowniczą oraz wykonawczą. W celu utrzymania władzy monarcha stosuje często narzędzia siłowe do zastraszania społeczeństwa oraz eliminacji ewentualnych konkurentów. Typowym przykładem może być Egipt i panowanie faraonów. Ustrój państwa, w którym władca sprawuje nieograniczoną władzę i nie podlega stanowionym przez siebie prawom, nazywamy monarchią despotyczną.
- dziedziczność władzy;
- przekonanie, że władza pochodzi od Boga/Bogów;
- władca najwyższym kapłanem;
- zhierarchizowane społeczeństwo: zamknięte grupy społeczne: np. kapłani, magowie, urzędnicy, chłopi, rolnicy;
- licząca się politycznie grupa kapłanów;
- dostęp do edukacji monopolizowany przez wyższe klasy (władca, kapłani, urzędnicy, magowie);
- typowe państwo teokratyczne;
- scentralizowany model rządzenia.
Arystoteles uważał, że rządy jednoosobowe są korzyścią tylko dla kół rządzących. Głosił, że państwo rządzone przez jedną osobę nie może istnieć i funkcjonować.
To jest tylko zalążek artykułu związanego z polityką i historią. Jeśli możesz, rozbuduj go.