Między ustami a brzegiem pucharu (film)
Z Wikipedii
| Między ustami a brzegiem pucharu | |
| Gatunek filmu | melodramat kostiumowy |
| Kraj | Polska |
| Data premiery | 1987 |
| Czas trwania | 112 min. |
| Reżyseria | Zbigniew Kuźmiński |
| Scenariusz | Kazimierz Radowicz, na podstawie powieści Marii Rodziewiczówny "Między ustami a brzegiem pucharu" |
| Główne role | Jacek Chmielnik Katarzyna Gniewkowska Henryk Bista |
| Muzyka | Piotr Marczewski |
| Zdjęcia | Tomasz Tarasin |
| Scenografia | Jarosław Żebrowski, Jarosław Świtoniak |
| Język | polski |
| Od lat | b.o. |
| Strona IMDb | |
Między ustami a brzegiem pucharu, melodramat, kostiumowy produkcji polskiej z 1987 roku, w reżyserii Zbigniewa Kuźmińskiego.
Spis treści |
[edytuj] Występują
- Robert Inglot - Herbert von Blankenheim
- Barbara Brylska - pani Mielżyńska
- Anna Wesołowska - Aurora von Carolath
- Jacek Czyż - Jan Chrząstkowski
- Monika Marciniak - Sperlingowa
- Hanna Bedryńska - Dora von Eschenbach
- Piotr Binder - Peter von Ekchardt
- Katarzyna Gniewkowska - Jadwiga Chrząstkowska
- Bogusław Semotiuk - Paul von Schenich
- Maria Nowotarska - hrabina Tekla Ostrowska
- Marek Frąckowiak - Adam Głębocki
- Gustaw Kron - baron Wertheim
- Jan Hencz - Sperling
- Henryk Bista - kamerdyner Franz
- Anna Wesołowska-Piechocińska - Aurora von Carolath, kochanka Wentzla
- Leon Niemczyk
[edytuj] Ekipa
- Reżyseria - Zbigniew Kuźmiński, Karol Chodura
- Scenariusz - Kazimierz Radowicz, na podstawie powieści Marii Rodziewiczówny "Między ustami a brzegiem pucharu"
- Zdjęcia - Tomasz Tarasin
- Muzyka - Piotr Marczewski
- Scenografia - Jarosław Żebrowski, Jarosław Świtoniak
[edytuj] Nagrody
- 1987 - Henryk Bista, nagroda na VI Włocławskim Przeglądzie Filmów Polskich
- 1987 - Zbigniew Kuźmiński, Nagroda Główna, nagroda publiczności oraz Nagroda PRON na VI Włocławskim Przeglądzie Filmów Polskich
[edytuj] Fabuła
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Wiele się może zdarzyć między ustami a brzegiem pucharu. Pomiędzy chęcią, a spełnieniem; pomiędzy decyzją, a jej urzeczywistnieniem rozciąga się obszar niewiadomego, które czasami rozwiewa złudzenia, a czasem daje nadzieję. Akcja filmu rozgrywa się w Berlinie na przełomie XIX i XX wieku. Hrabia Wentzel - młody arystokrata z Prus, w którego żyłach płynie polska krew, zakochuje się w dumnej i pięknej dziewczynie z Wielkopolski - Jadwidze Chrząstkowskiej. Jadwiga to siostra polskiego powstańca, kobieta, jak to u Rodziewiczówny, bez skazy. Zafascynowany kobietą postanawia się do niej zbliżyć. Pewnego dnia ratuje Jadwigę przed brutalnym baronem Wertheimem, który wypomina mu jego polskie pochodzenie. Mimo pomocy Jadwiga nie chce się z nim spotkać. Ale hrabia łatwo nie daje za wygraną. Będzie musiał jednak stawić czoła wielu przeszkodom zanim zdobędzie serce dziewczyny. Jest to też opowieść o powolnej, bolesnej przemianie zakochanego Wentzla w Wacława, sprusaczonego kosmopolity w polskiego patriotę, dowodzi, że nigdy nie jest za późno na zmianę, na wywikłanie się z przeszłości, na nowy początek. Dowodzi też, który to już raz, potęgi i siły miłości.
W filmie znalazło się wszystko, co potrzebne dla dobrego melodramatu: miłość, zazdrość, przeszkody, intrygi i silnie akcentowany wątek patriotyczny.
