Mariensztat

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Ulica Boczna przed wojną

Rynek na Mariensztacie przed wojną

Zobacz galerię na Wikimedia Commons:
Mariensztat

Mariensztat – część warszawskiej dzielnicy Śródmieście, zajmująca północną część Powiśla.

Spis treści

1 Położenie
2 Zabudowa
3 Historia
- 3.1 Etymologia nazwy
4 Ciekawostki
5 Komunikacja miejska
6 Linki zewnętrzne

[edytuj] Położenie

Geograficznie granice Mariensztatu wyznaczają:

od północy ul. Nowy Zjazd,
od wschodu wybrzeże Wisły,
od południa ul. Karowa,
od zachodu warszawska skarpa wiślana.

Topograficznie Mariensztat przylega od południa do Starego Miasta, leżąc u stóp Zamku Królewskiego, od którego jest jednak oddzielony nasypem prowadzącym na most Śląsko-Dąbrowski. Od wschodu oddzielony jest od Wisły jedną z głównych arterii Warszawy – Wisłostradą, od południa osiedle wyraźnie oddziela od reszty Powiśla pas zieleni, a na zachodzie wyraźną granicę stanowi skarpa ze wspinającą się na nią prostopadle ulicą Bednarską, której dolna połowa stoku należy do Mariensztatu.

[edytuj] Zabudowa

Mariensztat to jedno z najmniejszych osiedli Warszawy. Obecnie niemal całość jego zabudowy zajmuje osiedle mieszkaniowe przodowników pracy wybudowane w latach 1948-1949 wg projektu inż. arch. Z. Stępińskiego i J. Sigalina (w skład zespołu projektantów wchodzili: K. Tor, W. Wapiński, L. Piekarski, F. Sieńko i inni), które urbanistycznie i architektonicznie nawiązuje w luźny sposób do małomiasteczkowej zabudowy XVIII-wiecznej.

Było to pierwsze warszawskie osiedle odbudowane po wojnie, choć zachowano głównie fasady odbudowanych domów budując nowe, nowoczesne na owe czasy wnętrza. Osiedle składa się z 23 kamieniczek o łącznej kubaturze 50 000 m² wzniesionych z cegły z rozbiórki zniszczonej Warszawy. Przy budowie stropów użyto pierwsze w Polsce stropy DMS montowane z gruzobetonowych pustaków układanych pomiędzy żelbetowymi belkami.

Jest ładne, posiada zrównoważoną, niewysoką zabudowę i dużo zieleni. W niczym nie przypomina jednak ani charakteru, ani zabudowy istniejącej w tym miejscu do II wojny światowej. Obecnie jest to senne zaplecze turystyczne Starego Miasta.

Z części położonej na łagodnie w tym miejscu zbiegającej skarpie pozostały jedynie budynki stojące przy samej ulicy Bednarskiej i nieliczne zabudowania podwórek jej części południowej. Północna część tej części skarpy to obecnie duży zielony teren z odkrytym zapleczem ul. Bednarskiej i fragmentem ul. Mariensztat (zabudowanej tylko z jednej strony), podczas gdy przed wojną znajdowały się tu m.in. także wysokie kamienice i wiele zaułków. Również ulica Mariensztat w swojej części leżącej na skarpie przestała istnieć, a jej pozostałością jest tylko chodnik zbiegający wzdłuż kościoła św. Anny. Ostało się również niewiele budynków w części osiedla leżącej na tarasie Wisły. W tej części osiedla przed wojną niektóre kamienice również były bardzo wysokie, a obecnie nie przekraczają 2-3 pięter. Również ożywiony przed wojną rynek mariensztacki zmienił swą postać, i obecnie w jego miejscu stoi mało ruchliwy placyk, podwyższony o metr, ogrodzony balustradą i będący raczej placem na skwerze zieleni. Obecnie jest wykorzystywany w niewielkim stopniu na różne imprezy plenerowe.

Przy rynku mariensztackim mieści się Pub Pod Baryłką – jest to jeden z warszawskich pubów z najdłuższą tradycją.

[edytuj] Historia

W I poł. XVIII w. Mariensztat był jurydyką. Powstanie warszawskie przyniosło prawie totalne zniszczenie istniejącej zabudowy Mariensztatu. Ocalała jedynie pewna część zabudowy ul. Bednarskiej (zwłaszcza jej górny odcinek ) oraz część budynków przy ul. Mariensztat. Przestała zupełne istnieć przemysłowa część Mariensztatu.

[edytuj] Etymologia nazwy

Nazwa pochodzi z języka niemieckiego od słowa Marienstadt.

[edytuj] Ciekawostki

Śpiewano o niej piosenki i nakręcono nawet filmy – najsławniejszy z nich to "Przygoda na Mariensztacie".
Na podwórzu kamienicy (Mariensztat 9), która gra w serialu "Złotopolscy" może zostać zagrożony stan konstrukcji (architektoniczno-budowlany).
Mapa opisywanego terenu