Lazulit
Z Wikipedii
Lazulit nazwa pochodzi od arab. azul = niebo; pers. lazhward = niebieski oraz łac. lazulum = błękit, połączonego z gr. lithos = kamień (skała), nawiązując do charakterystycznej barwy tego minerału.
Minerał, hydroksofosforan glinu, magnezu i żelaza. Jest bardzo rzadki.
Spis treści |
[edytuj] Właściwości
- Układ krystalograficzny : jednoskośny
- Barwa - niebieska, fioletowoniebieski, ciemnoniebieski rzadziej niebieskozielony
- Twardość: 5 -6
- Gęstość: 3,08 - 3,17
- Rysa: biała
Tworzy rzadko kryształy igiełkowe lub krótkosłupowe. Przeważnie występuje w skupieniach ziarnistych i zbitych. Jest minerałem kruchym, odznacza się niewyraźną łupliwością i nierównym przełamem.
[edytuj] Występowanie
Głównie w pegmatytach granitowych i w utworach hydrotermalnych, reprezentowanych przeważnie przez żyły mlecznego kwarcu (zwykle z rutylem i andaluzytem. Spotykany jest też w kwarcytach.
Miejsca występowania: Austria - okolice Salzburga, Szwajcaria - Zermatt, Szwecja, Słowacja - Nitra, Brazylia - Minas Gerais, Boliwia, Rosja, USA.
[edytuj] Zastosowanie
Minerał bardzo atrakcyjny, poszukiwany i ceniony przez kolekcjonerów. Bywa wykorzystywany do wyrobu drobnej galanterii ozdobnej oraz rzeźb. Niekiedy jest stosowany jako kamień jubilerski.
Bardzo często bywa mylony z podobnym do niego lazurytem = lapis-lazuli.