Książęta Andúnië
Z Wikipedii
Książęta Andúnië – fikcyjni władcy ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Wspomniani w Dodatkach do trzeciago tomu Władcy pierścieni. Więcej informacji na ich temat można znaleźć w Silmarillionie oraz w Niedokończonych opowieściach.
- W angielskim oryginale – Lords of Andúnië
- Przekład Marii Skibniewskiej – książęta Andúnië (Andunie)[1]
- Przekład Jerzego Łozińskiego – hrabiowie Andúnië
- Przekład Marii i Cezarego Frąców – książęta Andúnië
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
KSIĄŻĘTA ANDÚNIË
1 Valandil
(...) – czternastu kolejnych książąt, nieznanych bliżej[2]
15 Eärendur
16 ? – kolejny nieznany bliżej książę
17 Númendil
18 Amandil
Książęta Andúnië byli najmożniejszym i najdostojniejszym rodem szlacheckim w całym Númenorze. Była to boczna linia dynastii Elrosa, wywodząca się od księżniczki Silmariën, najstarszego dziecka króla Tar-Elendila.
W Radzie Berła książęta zajmowali drugie miejsce (tuż po monarchach), zarówno ze względu na pokrewieństwo, jak i na szacunek jaki wzbudzali w zachodniej części wyspy (Andustar), której byli przedstawicielami. Blisko przyjaźnili się z Eldarami i żywili wielki szacunek dla Valarów. Przez cały czas byli lojalni wobec númenorejskich monarchów, nawet gdy na wyspę padł Cień i królowie zaczęli wrogo odnosić się do Władców Zachodu. Książęta pomagali jak mogli Wiernym i starali się zmienić postępowanie królów dobrymi radami.
Siedzibą rodu było Andúnië, dopiero ostatni książę Amandil przeniósł się do Rómenny.
Insygnium książęcej włdzy było berło. W posiadaniu rodu był też Elendilmir, pierścień Barahira oraz (prawdopodobnie) miecz Narsil.
Z rodu książąt Andúnië, poprzez Elendila, syna Amandila, wywodzili się królowie Gondoru i monarchowie Arnoru.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Ta forma występuje w wszystkich wydaniach Silmarillionu i starych wydaniach Władcy pierścieni.
- ↑ Hipotetycznie ród książęcy rekonstruuje Stephen Geard na stronie http://members.ozemail.com.au/~sdgeard/andun01.html
