Krajna

Z Wikipedii

Krajna to kraina historyczna w Polsce pod względem historycznym będąca początkowo częścią Pomorza, w I poł. XII wieku przyłączona do państwa Polan, następnie do Państwa Zakonu Krzyżackiego; w późniejszym okresie uznawana za część Wielkopolski; obecnie należąca do województw: kujawsko-pomorskiego (Nakło), pomorskiego (Człuchów), wielkopolskiego (Złotów) i lubuskiego (Strzelce Krajeńskie).

Od północy graniczy z Kaszubami, od wschodu z Borami Tucholskimi, a od południa z Wielkopolską. Zawarta między rzekami Dobrzynką i Kamionką (od północy), Notecią (od południa), Gwdą (od zachodu) i Brdą (od wschodu).

Nazwa Krajny pochodzi od historycznego położenia tego regionu na rubieży (kraju) Pomorza. Krajna ma swoją kulturę i gwarę (rzadko spotykaną). Powstała ona poprzez nałożenie się na pomorski (kaszubski) substrat językowy cech dialektu wielkopolskiego, jak również zapożyczeń z języka dolnoniemieckiego. W okresie zaborów i pierwszych lat odzyskania niepodległości przez Polskę, Krajna była ośrodkiem walki o prawa mniejszości polskiej w Niemczech. Kierował nią ks. dr Bolesław Domański z Zakrzewa. Znakiem tej walki było Rodło. Obecnie jeden z używanych herbów Krajny. Miasta leżące na Krajnie to Nakło nad Notecią, Złotów, Kamień Krajeński, Więcbork, Łobżenica, Sępólno Krajeńskie, Jastrowie.