Konstal 4N
Z Wikipedii
| Dane wagonu Konstal 4N | |
| Długość | 10400 mm |
| Szerokość | 2160 mm |
| Wysokość | 3300 mm |
| Masa | 14000 kg |
| Liczba miejsc siedzących | 16 |
| Liczba miejsc stojących | 67 |
| Liczba i moc silników | 2 x 60 kW |
Konstal 4N to oznaczenie tramwaju wytwarzanego w latach 1956-1962 przez zakłady Konstal w Chorzowie. Wersja wąskotorowa 5N produkowana była w latach 1957-1962. Wersje doczepne (wagony bez silnika) oznaczane są 4ND lub 5ND.
Spis treści |
[edytuj] Konstrukcja
4N to dwukierunkowy, jednoczłonowy wagon silnikowy, wyposażony w czworo dwuskrzydłowych odsuwanych drzwi.
Tramwaj 4N jest rozwojową wersją typu N. W stosunku do poprzednika wprowadzono dwuskrzydłowe drzwi, wydłużono pudło wagonu w dół, zakrywając częściowo podwozie i stopnie wejściowe, zmieniono układ siedzeń i wprowadzono nowe rozwiązania układu hamulcowego.
[edytuj] Wersje
Wersja normalnotorowa produkowana była w dwóch odmianach różniących się układem hamulcowym oraz szczegółami budowy. Wersja 4N wyprodukowana została w zakładach Konstal w latach 1956-1957 w liczbie 90 sztuk. Wersja 4N1 z hamulcami tarczowymi i nową ostojnicą produkowana była w latach 1957-1962 (335 sztuk).
Opracowano także jednokierunkową wersję (jedno stanowisko motorniczego, drzwi z jednej strony) z przeznaczeniem dla Warszawy. Ostatecznie jeden tramwaj oznaczony jako 4NJ został wyprodukowany w roku 1957. W przebiegu eksploatacji wagony były przerabiane na jednokierunkowe, jednak wykonywały to już zakłady komunikacyjne we własnym zakresie.
Produkcję normalnotorowych wagonów doczepnych 4ND prowadzono w Konstalu w roku 1957 i wyprodukowano 80 sztuk. 386 sztuk wagonów w wersji 4ND1 zostało wyprodukowanych w latach 1958-1961.
Wersja wąskotorowa wagonu silnikowego 5N produkowana była w Konstalu w roku 1957 w ilości 39 sztuk. Kolejną wersję 5N1 wytwarzano w latach 1958-1962 w liczbie 419 egzemplarzy.
Wąskotorowe wagony doczepne 5ND produkowano w roku 1957 w Świdnickiej Fabryce Wagonów w ilości 40 sztuk, a wersja 5ND1 wytwarzana była w Konstalu w roku 1958 (36 sztuk) i w Świdnicy w latach 1958-1961 (419 sztuk).
[edytuj] Eksploatacja
Tramwaje normalnotorowe typu 4N eksploatowane były przez większość polskich miast posiadających wówczas komunikację tramwajową: Częstochowa, Gdańsk, GOP, Gorzów Wielkopolski, Kraków, Poznań, Szczecin, Warszawa, Wrocław, zaś wersja wąskotorowa używana była w Bielsku, Bydgoszczy, Elblągu, Grudziądzu, Jeleniej Górze, Legnicy, Łodzi i Wałbrzychu. Jedyny egzemplarz 4NJ eksploatowany był w Warszawie, a potem w Szczecinie. Przez cały okres eksploatacji tramwaje te poddawane były różnym ulepszeniom i modernizacjom (np. elektryczne otwieranie drzwi poprzez montaż silników od wiertarek, drzwi harmonijkowe).
Obecnie wagony 4N używane są w charakterze wozów technicznych, a część miast podjęła się remontów tych wagonów i obecnie zasilają one zbiory taboru historycznego.
