Komunistyczna Partia Kanady
Z Wikipedii
Komunistyczna Partia Kanady – Communist Party of Canada – partia polityczna działająca w Kanadzie i opierająca swój program na ideologii marksizmu i leninizmu.
Partia powstała w maju 1921 w Guelph (Ontario) jako konspiracyjna przybudówka do Robotniczej Partii Kanady – Workers Party of Kanada i z czasem wchłonęła ją, stają się legalną organizacją. Historia partii jest typowa dla podobnych jej kanapowych organizacji. Partia rzadko wychodziła poza teoretyczną działalność. Największym jej osiągnięciem było wprowadzenie 19 posłów do Parlamentu Kanady w 1940 ze wspólnej listy związkowej oraz do 20 w 1945 z listy progresywnych laburzystów – Labour Progressive. Aktywiści partyjni zaangażowani byli w organizowanie lewicowych związków zawodowych, które nigdy nie wyszły poza margines związkowego ruchu w Kanadzie. W czasie hiszpańskiej wojny domowej komuniści kanadyjscy zorganizowali brygadę MacKenzie-Papineau Battalion, składającą się z 1200 bojowników, która wzięła udział w walkach w Hiszpanii.
W latach trzydziestych i czterdziestych XX w. partia weszła w stalinowski system. Cierpiała wtedy na wszelkie choroby komunizmu - sekciarstwo, frakcyjność, czujność ideologiczną, walkę z odchyleniami, trockizmem i rewizjonizmem. W 1939 w związku z przystąpienie Kanady do wojny, partia rozpoczęła agresywną, antywojenną, proniemiecką agitację, co spowodowało represje. Grupa działaczy (Mathew Popovich, Tom McEwan, Tom Hill, John Boychuk, Mike Golinsky, Sam Carr, Tom Cacic, Tim Buck i Malcolme Bruce) zostało aresztowanych i osądzonych na podstawie paragrafu 98 kanadyjskiego kodeksu karnego. Po 22 czerwca 1941 wraz z całym światowym ruchem komunistycznym partia zmieniła front, włączając się do popierania wojny. Pewna liczba komunistów udała się na wojnę do Europy jako ochotnicy.
W wyniku rozpadu bloku wschodniego, upadku ZSRR i likwidacji Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego ówczesny sekretarz generalny KPK George Hawison zdecydował o rozwiązaniu partii. Część jednak z jej członków, wierzących, że marksizm nie wypełnił jeszcze swej dziejowej misji, przejęła upadającą partię i podtrzymała jej działalność. Po upadku systemu komunistycznego na świecie, najbliższym sojusznikiem KPK jest Kuba. W 1966 25 aktywistów partii przebywało na szkoleniu ideologicznym na Kubie.
Liderzy Komunistycznej Partii Kanady:
- Tim Buck 1929 – 1964
- Leslie Morris 1964 – 1966
- William Kashtan 1966 – 1988
- George Hawison 1988 – 1992
- Miguel Figueroa 1992 -
