Kazimierz Czachowski

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Kazimierz Stanisław Czachowski, pseud. Kazimierz Cz., Dionizy, K. Czach, Adam Korabski, Ludowiec (ur. 28 listopada 1890 w Łyszkowicach koło Łowicza, zm. 17 sierpnia 1948 w Krakowie), polski historyk literatury, krytyk literacki.

Pochodził z rodziny inteligenckiej, był synem Leonarda i Heleny z Rutkowskich. Kształcił się w gimnazjach w Warszawie, Lwowie i Vevey, studiował w Szkole Rolniczej w Taborze (1908-1912); w latach 1912-1913 odbył studia filologiczne w Towarzystwie Kursów Naukowych w Warszawie, m.in. pod kierunkiem Bronisława Chlebowskiego. W 1917 redagował tygodnik "Lud Miechowski"; pracował następnie jako urzędnik w spółdzielni robotniczo-handlowej (do 1919), od 1929 zajmował się krytyką literacką w prasie codziennej i literackiej. W latach 1945-1946 był dyrektorem Departamentu Literatury i Biura Współpracy Kulturalnej z Zagranicą w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Od 1945 przewodniczył Oddziałowi Krakowskiemu Związku Zawodowego Literatów Polskich, 1946-1947 pełnił funkcję prezesa całego Związku. Od 1945 był członkiem-korespondentem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Został m.in. uhonorowany Złotym Wawrzynem Polskiej Akademii Literatury (1937) oraz odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1938).

Szczególnie interesował się literaturą polskiego pozytywizmu i modernizmu. Zgromadził obszerne dane dotyczące twórczości w okresie międzywojennym (w tym dane bibliograficzne), przygotował syntezę życia i twórczości Sienkiewicza, był autorem monografii wielu pisarzy polskich przełomu XIX i XX wieku. Prowadził studia nad W poszukiwaniu straconego czasu Prousta, Czarodziejską Górą Manna, Sagą rodu Forsytów Galsworthy'ego. Był autorem przekładu m.in. Portretu Doriana Gray'a Wilde'a (1928).