Janina Porazińska

Z Wikipedii

Janina Porazińska (ur. 29 września 1888 w Lublinie - zm. 3 listopada 1971 w Warszawie), polska poetka, prozaik, tłumaczka literatury szwedzkojęzycznej.
Studiowała na Wydziale Przyrodniczym UJ w Krakowie. Debiutowała w 1903 na łamach "Wędrowca" jako poetka. Współpracowniczka pism dla dzieci: "Przyjaciela Dzieci", w latach 1909-1910 "Promyka" i "Promyczka". W 1917 założyła pismo "Płomyk". W latach 1927-1939 redaktor czasopism "Płomyczek", "Słonko" i "Poranek". W latach 1922-1925 urzędniczka Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświaty. W okresie okupacji działaczka podziemia oświatowego i kulturalnego.
Pisarka rozmiłowana była w polskim folkorze i w oparciu o niego pisała własne poezje i baśnie. Czerpała z gadek, przypowieści, pieśni, podań. Książki jej były tłumaczone na wiele języków.

[edytuj] Nagrody

• 1950 - nagroda Związku Literatów Polskich
• 1953 - nagroda Prezesa Rady Ministrów
• 1957 - nagroda miasta Warszawy
• 1966 - Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

[edytuj] Twórczość

• 1924 Kichuś majstra Lepigliny
• 1925 W Wojtusiowej izbie
• 1929 Kopciuszek
• 1933 Jaś i Kasia
• 1933 Wesoła gromadka
• 1937 Legendy
• 1937 Maciuś Skowronek
• 1938 Baśń o siedmiu krukach
• 1946 O dwunastu z Zapiecka
• 1947 Borówka
• 1947 Pleciugowe nowinki
• 1947 Boża ścieżka królowej Kingi
• 1950 O babulce
• 1952 Smyku smyku na patyku
• 1952 Za górami... za lasami...
• 1952 Bajdurki
• 1955 Za trzydziewiątą rzeką
• 1955 Zuchwały strzyżyk
• 1955 Trzy gadulki
• 1955 Psotki i śmieszki
• 1957 Kto mi dał skrzydła
• 1958 Tajemnicze butki
• 1958 Wesele Małgorzatki
• 1959 Pan Twardowski w Czupidłowie
• 1961 I w sto koni nie dogoni
• 1961 Czarodziejska księga
• 1962 Starodzieje
• 1964 Pamiętnik Czarnego Noska
• 1967 Moja książeczka
• 1971 Nad wiślaną wodą