Języki ugrofińskie
Z Wikipedii
Języki ugrofińskie - grupa języków w obrębie języków uralskich (rodzina uralo-ałtajska). Posługuje się nimi ok 24 mln mówiących, zamieszkujących Europę Północną, Syberię, a także Węgry. Grupa ta dzieli się na dwa zespoły: zachodniougrofiński i ugryjski. Najważniejsze z nich to języki węgierski i fiński, a także mordwiński i estoński; jednak wieloma językami z tej grupy posługują się niewielkie społeczności zamieszkujące daleką północ Rosji i wraz z postępującą asymilacją tych ludów wiele z tych języków zagrożona jest wymarciem.
Cechą charakterystyczną języków z tej grupy jest występowanie dużej liczby przypadków (zwykle kilkanaście, zaś w języku wepskim - 24)
[edytuj] Klasyfikacja języków ugrofińskich
- języki uralo-ałtajskie (ok. 104 mln)
- języki uralskie (ok. 24 mln)
- języki ugrofińskie (ok. 24 mln)
- języki fińskie (zachodniougrofińskie) (ponad 9,6 mln)
- języki bałtyckofińskie (ok. 7,3 mln)
- fiński (ok. 6 mln)
- estoński (ok. 1,1 mln)
- karelski (ok. 200 tys.)
- język võro (ok. 70 tys.)
- język wepski (ok. 5 tys.)
- język ingryjski (ok. 0,2 tys.)
- język wotycki (ok. 0,1 tys.)
- język liwski (ok. 0,1 tys.)
- języki wołżańskie (ok. 1,5 mln)
- języki permskie (ok. 1,2 mln)
- lapoński (ok. 35 tys.)
- języki bałtyckofińskie (ok. 7,3 mln)
- języki ugryjskie (ponad 14 mln)
- chantyjski (ok. 20 tys.)
- mansyjski (wogulski) (ok. 8 tys.)
- węgierski (ok. 14 mln)
- języki fińskie (zachodniougrofińskie) (ponad 9,6 mln)
- języki ugrofińskie (ok. 24 mln)
- języki uralskie (ok. 24 mln)