Henryk Samsonowicz

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Henryk Samsonowicz (ur. 23 stycznia 1930 w Warszawie), polski historyk, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, członek PAN. Pochodzi z rodziny pieczętującej się niegdyś herbem Samson.

Autor 800 prac naukowych (większość z zakresu historii Polski), 16 książek i podręczników uniwersyteckich. W latach 70. często bywał ekspertem Wielkiej Gry (później zastąpił go prof. Jerzy Skowronek, także UW). Samsonowicz organizował i tworzył I olimpiadę historyczną w 1975.

Należał do opozycji demokratycznej u schyłku PRL. W 1980 r. wybrany na rektora UW; pełnił tę funkcję do 1982 r. Po wyborach w 1989 został ministrem edukacji narodowej w rządzie Tadeusza Mazowieckiego (do stycznia 1991).

W lecie 1990 Samsonowicz zdecydował o wprowadzeniu do szkół lekcji religii. Decyzja ta wywołała duże kontrowersje w środowiskach lewicowych, bo nie została wprowadzona ustawą ani nawet rozporządzeniem, lecz w drodze instrukcji ministerialnej; zabrakło szerokiej dyskusji na ten temat. Przeciwnicy tej decyzji stwierdzili, że została ona podjęta wbrew konstytucji. Otrzymał tytuły doktora honoris causa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika (19 lutego 1998) oraz Uniwersytetu im. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (2002).

Kiedy ujawniono okoliczności zbrodni w Jedwabnem, Samsonowicz zabrał głos w publicznej dyskusji, apelując o rozwagę i przywiązanie do faktów historycznych.

[edytuj] Wybrane publikacje

Historia polski do roku 1795, Kraków, 2000
Ziemie polskie w X wieku i ich znaczenie w kształtowaniu się nowej mapy Europy, Kraków, 2000
Tysiącletnie dzieje, Wrocław, 1997, wraz z Januszem Tazbirem
Idea uniwersytetu u schyłku tysiąclecia, Warszawa, 1998, współautor