Grzegorz z Sanoka
Z Wikipedii
Grzegorz z Sanoka (ur. 1406, zm. 1477) - profesor Akademii Krakowskiej, arcybiskup lwowski od 1451, pierwszy przedstawiciel humanizmu w Polsce, krytyk scholastyki. Znany z biografii Filipa Kallimacha.
[edytuj] Życiorys
Dokładną relację dotyczącą życia i działalności Grzegorza z Sanoka podaje Adam Fastnacht w swej pracy "Pochodzenie społeczne studentów Uniwersytetu Jagiellońskiego z diecezji przemyskiej w latach 1400-1642". Wg niej, Grzegorz jako 12-letni chłopiec uciekł z domu i po trwających 10 lat wędrówkach dotarł aż za Łabę. W 1428 zapisał się na Akademię Krakowską, w 1433 został profesorem poezji rzymskiej. Następnie był wychowawcą synów Tarnowskiego, później synów króla Polski Kazimierza Jagiellończyka. Z kolei po pobycie we Włoszech osiadł w Wieliczce jako proboszcz utrzymując ścisły kontakt z krakowskim środowiskiem naukowym.
W latach 1440-1450 przebywał na Węgrzech, gdzie przez pewien czas był wychowawcą synów Jana Hunyadego i przebywał na dworze biskupa Viteza. Po powrocie do kraju został arcybiskupem lwowskim, gdzie stworzył w założonym przez siebie Dunajowie pierwszy w Polsce dwór humanistyczny.
