Gołoborze
Z Wikipedii
Gołoborze - to rodzaj pokrywy stokowej lub wierzchowinowej (grzbietowej) składającej się z luźnego rumoszu skalnego (gruzu, głazów lub bloków).
Termin gołoborze jest określeniem regionalnym (Góry Świętokrzyskie) i oznacza miejsce "gołe", bez "boru". W terminologii geomorfologicznej używa się terminów: pole blokowe, morze blokowe, stumień blokowy, rzadziej złomowisko, rumowisko skalne.
Gołoborza świętokrzyskie powstały w wyniku wietrzenia górnokambryjskich piaskowców kwarcytowych w okresie czwartorzędu. Procesy te zachodziły w chłodnych warunkach klimatycznych peryglacjał jakie panowały na obszarach Polski położonych na przepolu lądolodów skandynawskich w plejstocenie. Głównym czynnikiem ich powstania były procesy mrozowe (zmiany temperatury - zamarzanie i rozmarzanie podłoża; zamarzanie wody w szczelinach i spękaniach ciosowych) powodujące rozpad blokowy skał.
Największe gołoborza na ziemiach polskich występują w Karkonoszach, Zbudowane są z granitów lub hornfelsów.
