Glikol etylenowy
Z Wikipedii
| Glikol etylenowy | |
|---|---|
 |
|
| Ogólne informacje | |
| Nazwa systematyczna | etano-1,2-diol |
| Inne nazwy | glikol etylenowy, glikol |
| Wzór chemiczny | C2H4(OH)2 |
| SMILES | OCCO |
| Masa molowa | 62.07 g/mol |
| Wygląd | Bezbarwna/żółtawa, gęsta, higroskopijna ciecz, trucizna |
| Numer CAS | [107-21-1] |
| Właściwości | |
| Gęstość i stan skupienia | 1,12 g/ml, ciecz |
| Rozpuszczalność | w wodzie: bez ograniczeń w etanolu: bez ograniczeń |
| Temperatura topnienia | -12,9°C (260,2 K) |
| Temperatura wrzenia | 197,3°C (470,4 K) |
| Lepkość | ? cP at ?°C |
| Budowa | |
| Moment dipolowy | ? D |
| Niebezpieczeństwa | |
| Główne zagrożenia | Zatrucie glikolem etylenowym |
| Temperatura zapłonu | 410°C |
| Oznaczenia R/S | R: 22 S: (2) |
| Podobne związki | |
| Podobne alkohole | glicerol, erytritol, mannitol, sorbitol, ksylitol |
| Podobne związki | etan, etyn, kwas szczawiowy, etanol, dioksan |
| Jeśli nie podano inaczej, wszystkie dane dotyczą temperatury 25°C i ciśnienia 100 kPa |
|
Glikol (etylenowy), (etano-1,2-diol, C2H4(OH)2, z gr. γλυκύς, glykys - 'słodki') - organiczny związek chemiczny - alkohol polihydroksylowy (diol) o słodkim smaku (cukrol).
W przemyśle otrzymywany jest w wyniku przyłączenia wody do tlenku etylenu. W laboratorium można go także otrzymać przez reakcję etenu z tlenkiem osmu(VIII) i następnie hydrolizę otrzymanego produktu pośredniego za pomocą wodorosiarczynu sodu w wodzie lub przez utlenianie etenu zimnym roztworem nadmanganianu potasu.
Glikol etylenowy reaguje z aktywnym metalem, sodem, tworząc etanodiolan sodu.
Glikol etylenowy stosowany jest w płynach niezamarzających do chłodnic samochodowych, jako rozpuszczalnik, do produkcji żywic poliestrowych, włókien syntetycznych, rozpuszczalników, plastyfikatorów oraz do produkcji materiałów wybuchowych.
