Gedko

Z Wikipedii

Gedko (biskup krakowski) (1130-1185) - w kronice Wincentego Kadłubka nazywany biblijnym imieniem Gedeon. Był prawdopodobnie członkiem możnego rodu rycerskiego Gryfitów, mającego swoje dobra w Małopolsce, na Śląsku i Mazowszu. W 1166 został biskupem krakowskim. W 1177 był jednym z przywódców spisku baronów małopolskich, prowadzącym do zegnania księcia Mieszka III Starego z tronu krakowskiego. Poparł następnie juniora Kazimierza II Sprawiedliwego i stał się jego najbliższym współpracownikiem.

Objął patronat wielu fundacji kościelnych, fundując kolegiatę w Kielcach w 1171, uposażając z dziesięciny biskupiej klasztory w Jędrzejowie, Miechowie, Sulejowie, Busku i Koprzywnicy. W 1184 sprowadził na Wawel relikwie Świętego Floriana, następnie ufundował kolegiatę pod wezwaniem tego świętego na krakowskim Kleparzu. Kadłubek nazywa go "najświętszym biskupem Krakowian, którego imię złotym winno być ryte rylcem".

Poprzednik Mateusz

Biskup krakowski 1166-1185

Następca Fulko