Droga wspinaczkowa

Z Wikipedii

Droga wspinaczkowa - następstwo miejsc możliwych do przejścia.

Pierwotnie, u zarania taternictwa czy alpinizmu, pojęcie to oznaczało najłatwiejszy sposób wejścia na szczyt czy przełęcz.
Potem najłatwiejszy sposób przejścia danej formacji: rynny, żlebu, ściany czy filara.
Następnie pokonywano coraz mniej wybitne formacje terenu, aż współcześnie wyewoluowało to w boulderingu ku zrozumieniu drogi wspinaczkowej jako następstwa ściśle określonych chwytów i stopni.
Obecnie wszystkie te koncepcje zgodnie współistnieją we wspinaczce.

Aby ułatwić powtarzanie drogi sporządza się jej opis w formie słownej lub rysunkowej. Składa się na niego lokalizacja (rejon, góra/skała, ściana, inne drogi w pobliżu), autorstwo, nazwa drogi, jej trudność i przebieg.

Nazwy dróg wspinaczkowych w najprostszym przypadku pochodzą od nazw formacji, którymi wiodą i obiektów na które prowadzą. Czasami nazwy pochodzą od nazwisk czy pseudonimów autorów pierwszych przejść. Niekiedy także wspominają jakieś charakterystyczne wydarzenie jakie zaszło w trakcie ich pokonywania, a czasami są tylko żartem słownym.

Droga najbardziej zbliżona do linii prostej od wierzchołka szczytu do podstawy ściany nosi nazwę direttissimy (wł. najprostsza).