Bruchnal

Z Wikipedii

Współrzędne: 49°57'00" N 023°28'00" E

Bruchnal
Państwo	Ukraina
obwód	lwowski
Położenie	49°57' N 23°28' E
Wysokość	132 m n.p.m.
Populacja  • liczba ludności	900
Nr kierunkowy	+380 3259
Podział miasta	{{{podział miasta}}}
Położenie na mapie
{{{2}}}

Bruchnal (ukr. Брухналь) - wieś obecnie na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, rejon jaworowski, na zachód od Lwowa nad potokiem Hnojowiec dopływ rzeki Szkło (dopływ Sanu). Około 1000 mieszkańców. Do 17 września 1939 województwo lwowskie w Polsce. Etymologia nazwy wsi jest niemiecka.

[edytuj] Historia

Pierwsze wzmianki z roku 1376 i 1408 odnotowują jako dziedzica tych ziem księcia opawskiego i raciborskiego Wacława. W 1514 za przywilejem królewskim wieś Bruchnal zakładają Jan (Iohann Herborth de Bruchnal syn Fryderyka i Heleny z Odnowa), Andrzej i Mikołaj Herburtowie z Felsztyna będący wcześniej dziedzicami tych dóbr. W roku 1531 Andrzej Herburt sprowadzi do swoich dóbr kolonistów różnych specjalności z Moraw i Śląska. Po Herburtach wieś przechodzi we władanie Mikołaja Stogniewskiego (de Stogniewo), wielkiego oboźnego koronnego i starostę chmielnickiego. W roku 1645 Stogniewski funduje w Bruchnalu murowany parafialny kościół (zapewne zbór kalwiński). W roku 1710 erygowany jako świątynia rzymskokatolicka pw. Św. Trójcy. Własność Aksmanickich herbu Leliwa. Podczas nawały rosyjsko-tatarskiej pod Bruchnalem bronił się Stanisław Rewera Potocki. W okresie II Rzeczpospolitej miejscowość posiadała charakter małomiasteczkowy. Pod koniec XIX wieku wieś była własnością hr. Jana Szeptyckiego.

1889

Parafia bruchnalska należała początkowo do archidiecezji lwowskiej, następnie do dekanatu jaworowskiego (diecezja przemyska). Należały do niej wsie Berdychów i Podłuby. W roku 1880 wieś zamieszkana była przez 1022 mieszkańców. Cała rzymskokatolicka parafia bruchnalska liczyła w tym czasie 598 katolików, 200 protestantów oraz 60 wyz. mojżeszowego. Parafia greckokatolicka należała do dekanatu jaworowskiego w diecezji przemyskiej. W parafii bruchnalskiej wieś Przełbice chrzest przyjął późniejszy przeor studytów Kazimierz Maria Szeptycki, brat Andrzeja Szeptyckiego. W roku 1928 wieś liczyła 1003 mieszkańców. Przed rokiem 1939 właścicielem wsi był hr. Leon Szeptycki. Po 17 września 1939 wieś znlazła się po sowieckiej strefie wpływów. Po roku 1945 ludność polska została wysiedlona z tych ziem.