Bruce Dickinson
Z Wikipedii
| Bruce Dickinson | |
 Paul Bruce Dickinson |
|
| Urodzony | 7 sierpnia 1958 roku w Worksop |
Bruce Dickinson, właściwie Paul Bruce Dickinson (ur. 7 sierpnia 1958 r. w Worksop w Anglii) – wokalista heavy metalowego zespołu Iron Maiden. Wcześniej znany jako Bruce Bruce.
Od dzieciństwa wszyscy mówili na niego Bruce, stąd wszędzie posługuje się swoim drugim imieniem. Rodzice byli nastolatkami, gdy Bruce przyszedł na świat. Później matka zaczęła pracować w sklepie obuwniczym, a ojciec był zawodowym żołnierzem. Od małego wychowywał go głównie dziadek, ojciec matki. Kiedy trochę podrósł, został wysłany do szkoły. Miał tam wiele problemów, więc rodzice postanowili go przenieść do szkoły z internatem; tam pierwszy raz zetknął się z muzyką rockową; zaczął słuchać takich wykonawców jak Deep Purple (od początku, aż do teraz są jego faworytami), Van der Graaf Generator, Arthur Brown, Jethro Tull, czy Emerson, Lake And Palmer. Odtąd jego marzeniem było zostać muzykiem. Pierwotnie Bruce chciał być perkusistą, jednak w głębi serca czuł, że jego przeznaczeniem jest śpiewanie. Szkolne zespoły takie jak Styx, Speed, czy Shots dały Bruce'owi doświadczenie sceniczne.
Jego pierwszym poważnym zespołem był Samson, gdzie nazywano go Bruce Bruce. Zespół był wymieniany jako jeden z najważniejszych zespołów Nowej Fali Brytyjskiego Heavy Metalu (ang. New Wave Of British Heavy Metal;NWOBHM). Dickinson nagrał z Samson dwa albumy: Head On w 1980 i Shock Tactics w 1981. Klimat w zespole był niezbyt przyjazny. Duże ilości narkotyków, których Bruce się brzydził (posunął się tylko do palenia marihuany), wykańczały go. Wtedy pojawił się Steve Harris basista zespołu Iron Maiden. Przyszedł z propozycją, aby Dickinson zajął miejsce Paula Di'Anno wokalisty z którym nagrali 2 poprzednie płyty. Bruce zgodził się bez namysłu, zresztą i tak myślał o odejściu z zespołu.
Nagrał z Ironami wiele płyt, które zawsze trafiały do pierwszej dziesiątki list przebojów na całym świecie. Wydali wiele znakomitych singli. Atmosfera w zespole była wspaniała. Po pierwszym albumie (The Number of the Beast) nagranym z Dickinsonem w 1982 roku, zespół wzniósł się na wyżyny, a Bruceowi nadano przydomek "Syreny Alarmowej". Jednak po 10 lat spędzonych wspólnie z Iron Maiden, Dickinson zaczął poważnie myśleć o karierze solowej. Będąc jeszcze w zespole wydał 2 albumy (z późniejszym gitarzystą Ironów - Janickiem Gersem), które jednak nie odniosły wielkiego sukcesu. Chciał w pełni poświęcić się spełnieniu tego, co było w ostatnim czasie tylko marzeniem. I tak się stało, w 1993 roku po nagraniu albumu "Fear of the Dark" Bruce opuścił szeregi Iron Maiden. Jego miejsce zajął Blaze Bayley, grajacy wcześniej w formacji Wolfsbane.
W latach 90-tych Bruce oddał się rozwijaniu swoich licznych pasji: trenowaniu szermierki, lotnictwu. A także napisał kilka książek i scenariuszy (najsławniejsza jego książka to: Przygody Lorda Ślizgacza (The Adventures of Lord Iffy Boatrace). Po niedługim okresie przerwy, zaczął myśleć o powrocie do tworzenia muzyki! Wtedy wziął się do pracy i wydał dwa uznane, metalowe albumy solowe: Accident Of Birth i Chemical Wedding (z byłym gitarzystą Maiden - Adrianem Smithem). Wydanie płyt połączono z koncertami uwieńczonymi nagraniem koncertowej płyty Scream for me Brazil. Jednak dla fanów nie był to już ten sam Dickinson, którego zawsze utożsamiano z Iron Maiden.
W 1999 roku, do Bruce’a dotarła informacja o tym, że jego były zespół może się rozpaść ponieważ nie mają wokalisty. Przyczyną tego był Blaze i jego problemy z głosem. Ironi słyszeli, że Bruce chciałby wrócić, więc postanowili z nim o tym porozmawiać. Wtedy (podobnie jak było to na początku) Harris i menadżer Iron Maiden (Rod Smallwood), złożyli mu propozycje, aby powrócił do zespołu. Bruce zgodził się, ale postawił jeden warunek - Adrian Smith wraca razem z nim. Zespół bał się wyzwania jakie stanowiło przyjęcie trzeciego gitarzysty, ale szybko się z tym uporał. I tak znów powstał klasyczny skład (plus Gers): Bruce Dickinson, Adrian Smith, Janick Gers, Dave Murray, Steve Harris, Nicko McBrain. Zespół znowu powrócił na wyżyny w 2000 roku, kiedy wydał kolejny, album, Brave New World, który okazał się wielkim przebojem.
Iron Maiden wciąż odnosi wielkie sukcesy, duży w tym udział ma sam Bruce Dickinson (jego głos został uznany za jeden z najlepszych rockowo-metalowych głosów na świecie!).
Bruce jednak nie zakończył solowej kariery. W 2005 roku ukazała się jego kolejna płyta, Tyranny of Souls.
Prywatnie mąż Paddy Dickinson, z którą ma trójkę dzieci Austin, Paddy i Kia.
[edytuj] Książki Bruce'a
[edytuj] Dyskografia
- Tattooed Millionaire (1990)
- Balls to Picasso (1994)
- Alive in Studio A (1995)
- Skunkworks (1996)
- Accident of Birth (1997)
- The Chemical Wedding (1998)
- Scream for Me Brazil (US) (live) (1999)
- Scream for Me Brazil (Japan) (live) (1999)
- The Best Of Bruce Dickinson (2001)
- Tattooed Millionaire (Australian Bonus) (2002)
- Tyranny of Souls (2005)
[edytuj] Linki zewnetrzne
| Iron Maiden |
| Bruce Dickinson | Dave Murray | Janick Gers | Adrian Smith | Steve Harris | Nicko McBrain |
| Poprzednie składy |
| Dyskografia |
|---|
| Albumy studyjne: Iron Maiden | Killers | The Number of the Beast | Piece of Mind | Powerslave | Somewhere in Time | Seventh Son of a Seventh Son | No Prayer for the Dying | Fear of the Dark | The X Factor | Virtual XI | Brave New World | Dance of Death | A Matter of Life and Death |
| Nagrania koncertowe: Live After Death | A Real Live One | A Real Dead One | Live at Donington | A Real Live Dead One | Rock in Rio | Beast Over Hammersmith | The BBC Archives | Death on the Road |
| Kompilacje: Best of the Beast | Ed Hunter | Edward the Great | Eddie's Archive | Best of the B'Sides | The Essential Iron Maiden |
