Benny Hill

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Benny Hill (wł. Alfred Hawthorn Hill, ur. 21 stycznia 1924 Southampton, zm. 20 kwietnia 1992 w Southampton) był brytyjskim aktorem komediowym, jednym z najpowszechniej rozpoznawalnych angielskich komików.

Pracował kompulsywnie i miał jedynie kilku przyjaciół. Nie ożenił się, mimo że oświadczyny złożył dwóm kobietom (jedna była córką angielskiego pisarza) i obie odrzuciły jego propozycje. Nie posiadał swego własnego domu ani nawet samochodu. Wolał mieszkać w małym, wynajętym mieszkaniu w Teddington, z którego miał niewielki kawałek drogi do Teddington Studios, gdzie nagrywał odcinki "The Benny Hill Show".

[edytuj] Kariera

Po skończeniu szkoły Benny Hill pracował na najróżniejszych stanowiskach, m.in. mleczarza, operatora mostów czy dobosza, zanim został asystentem inspicjenta. Przez wzgląd na swoją pracę zmienił imię na Benny, jako wyraz hołdu dla swego ulubionego komika Jacka Benny'ego. Pod koniec wojny i w okresie początków telewizji pracował jako aktor radiowy (lektor w słuchowiskach). Po raz pierwszy w telewizji pojawił się w 1949 w programie "Hi there" ("Cześć!"). Kontynuował swoją dotychczasową pracę, jednak było to raczej sporadyczne, aż w końcu wystartował z autorskim projektem "The Benny Hill Show" w telewizji BBC w 1955.

Wystąpił w niezliczonej ilości krótkich skeczy (wraz z Henrym McGee, Carol Cleveland, Bobem Toddem, Jackiem Wrightem (Little Jackie) i innymi, odgrywając rolę pożądliwego, lubieżnego, nigdy do końca nie osiągającego zamierzonego celu osobnika, który mimo tego był uroczym protagonistą. Był wszechstronny i ukazywał się w wielu przebraniach. Slapstickowy humor i dwuznaczności były jego znakiem rozpoznawczym. Jego skecze były krytykowane przez niektórych za seksizm. Benny odpierał ataki, twierdząc, że postacie kobiece w skeczach były zazwyczaj inteligentne i posiadały własną godność, podczas gdy goniący je mężczyźni byli jedynie błaznami. Stosował w swoich filmach przyspieszanie zwane także "undercranking", oraz gagi wizualne celem stworzenia "żywej animacji". Po mistrzowsku stosował techniki takie jak parodia czy pantomima. Był również kompozytorem oraz wokalistą tzw. "patter songs". Jego program oglądała publiczność w ponad 100 krajach. Piosenka z czołówki "The Benny Hill Show" (Yakety Sax), napisana przez Bootsa Randolpha, zdobyła status kultowej.

W 1969 show Benny'ego Hilla przeniósł się do ITV, gdzie emitowano go aż do odwołania, z nieregularnym harmonogramem jednogodzinnych wydań specjalnych. Show było wyemitowane po raz pierwszy w USA w styczniu 1979 i wyświetlane wraz z serią reedytowanych półgodzinnych programów, zaczerpniętych z odcinków specjalnych ITV. Amerykańska wersja "The Benny Hill Show" posiadała znacznie mniej "pikantnej" treści niż ta z Wysp Brytyjskich. Widowisko zostało nagrodzone "Specjalną nagrodą miasta Montreux" na festiwalu "Rose d'Or" w 1984.

W 1989 Thames Television zrezygnowała z Benny'ego, powołując się na spadek w oglądalności. Niektórzy uzasadniali to tym, że show stało się ofiarą poprawności politycznej, inni natomiast sądzili, że styl komedii był po prostu zbyt staroświecki. Powodem, na który również się powoływano, było charakterystyczne, pożądliwe gapienie się postaci granej przez Hilla na atrakcyjne kobiety - uważano, że im był starszy, tym mniej czarująco to wyglądało. Później Benny Hill nagrał już tylko kilka epizodów dla amerykańskiej telewizji.

[edytuj] Śmierć

Stan zdrowotny Hilla zaczął się pogarszać na początku lat 90. Ważąc 108 kg przy wzroście 1.79 m, cierpiał na problemy z sercem powiązane z nadwagą. 11 lutego 1992 lekarze oznajmili, że musi stracić na wadze 13 kg i sugerowali by-pass. Stan jego zdrowia wciąż się pogarszał, po tygodniu zdiagnozowano niewydolność nerek.

Zmarł w wieku 68 lat (lub 67 - niektóre źródła mówią o 1925 jako roku jego urodzenia) 20 lub około 20 kwietnia, będąc sam w swoim mieszkaniu. Uważa się, że powodem śmierci był zawał serca. Uwagę sąsiada z dołu zwrócił fetor rozkładającego się ciała, które znaleziono w fotelu 24 kwietnia.

Benny w testamencie oszacowany na 10 milionów funtów majątek zostawił swoim zmarłym rodzicom. Następnymi w kolejce byli jego brat i siostra, Leonard i Diana, z którymi nie był mocno związany, i którzy też już wtedy nie żyli. Pieniądze (7,5 mln funtów) podzielone zostały pomiędzy 7 siostrzeńców i bratanic. W pozostawionych przez niego dokumentach odnaleziono liścik przypisujący wielkie sumy pieniędzy jego bliskim przyjaciołom: Sue Upton, Louise English, Henry'emu McGee, Bobowi Toddowi i Dennisowi Kirklandowi, lecz ów list nie miał mocy prawnej i dlatego te osoby nie dostały pieniędzy.

Benny Hill został pochowany w pobliżu miejsca swych urodzin - w Southampton. Wkrótce potem, w następstwie pogłosek jakoby został pochowany z ogromną ilością złotej biżuterii, doszło do próby ekshumacji jego zwłok przez złodziei.

[edytuj] Wydawnictwa audio, wideo i filmy

"The Benny Hill Show" (1969–1989) jest do dziś dostępny na kasetach video w USA. Opublikowana wersja składa się ze 111 półgodzinnych epizodów, zmontowanych z oryginalnych godzinnych odcinków specjalnych, wyprodukowanych przez Thames Television i pokazywanych w programie trzecim brytyjskiej ITV trzy, cztery razy do roku. Pojawiają się tam również wersje półgodzinne, lecz ich treść czasem odbiega od wersji amerykańskiej.

"The Benny Hill Show" jest aktualnie emitowany w godzinnych porcjach (niekompatybilnych z oryginalnym, godzinnym formatem) w BBC America (Dish Network kanał 135). O wiele mniej archiwalnego materiału emituje się w Anglii, choć w 2005 odcinki specjalne Thames zaczęły pojawiać się w zestawach, jako pełne wersje zgodne z regionem 2 DVD. Każdy z nich reprezentuje jeden rok i nosi nazwę "The Benny Hill Annual". W 2004 roku, tym samym, w którym zaczęto emitować odcinki show Benny'ego Hilla w BBC America, odcinki specjalne Thames zaczęły pojawiać się w zestawach jako pełne wersje zgodne z regionem 2 DVD dla USA, za sprawą A&E Home Video, zatytułowane jako Benny Hill: Complete and Unadulterated. Pierwsze trzy zestawy zatytułowane są "The Naughty Early Years". W przeciwieństwie do zestawu brytyjskiego każdy z nich przedstawia 3 lata emisji odcinków dokładnie w takim porządku, w jakim były emitowane. Pierwszy komplet zawiera epizody z lat od 1969-1971 (z trzema czarno-białymi odcinkami nigdy nie pokazywanymi w USA), drugi pokazuje epizody z lat 1972-1974, a trzeci z lat 1975-1977.

Nagrania audio zawierają m.in. odcinki "Gather In The Mushrooms" (1961), "Transistor Radio" (1961), "Harvest of Love" (1963), "Ernie (The Fastest Milkman In The West)" (1971).

Benny występował w 9 filmach, m.in. w Those Magnificent Men in Their Flying Machines (1965) (Ci wspaniali mężczyźni w swych latających maszynach), Chitty Chitty Bang Bang (1968), The Italian Job (1969) oraz filmie złożonym z krótkich klipów z Thames (1969-1974), nazwanym The Best of Benny Hill (1974).