Bandzioch Kominiarski
Z Wikipedii
Bandzioch Kominiarski – jaskinia po zachodniej stronie Doliny Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Jest trzecią pod względem głębokości jaskinią Polski. Łączna długość jej korytarzy wynosi 9 550 m, a głębokość 562 m. Górny otwór jaskini znajduje się na północnych zboczach Kominiarskiego Wierchu, otwór dolny w orograficznie prawym zboczu Żlebu Żeleźniak nad Polana Pisaną.
Odkryta została 11 lipca 1968 r. przez Czesława Majchrowicza i Janusza Nickowskiego, członków SG AKT Poznań. Prowadzone w następnych latach przez grotołazów z Poznania a później Krakowa badania pozwoliły opracować szczegółowy plan jaskini i ustalić jej aktualną głębokość (w 1978) i długość (ostatnie odkrycia ok. 1995). Jaskinia jest uważana za jedną z najtrudniejszych technicznie jaskiń tatrzańskich. Posiada bowiem skomplikowaną sieć korytarzy, kilka różnych ciągów wodnych, ciasne przejścia, syfony wodne. Nie jest udostępniona turystycznie.
