Anna Seghers

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Anna Seghers (właściwie Netty Reiling-Radvanyi) (urodzona 19 listopada 1900 w Moguncji - zmarła 1 czerwca 1983 w Berlinie) niemiecka pisarka.

[edytuj] Biografia

Anna Seghers dorastała w ortodoksyjnej żydowskiej rodzinie kupca z Frankfurtu. Początkowo kształciła się w Moguncji i świadectwo maturalne uzyskała 5 lutego 1920 roku.

Później studiowała w Heidelbergu i Kolonii - historię sztuki, historię i sinologię. Tam poznała i poślubiła węgierskiego emigranta o poglądach marksistowskich Laszlo Radvanyi'ego. Razem przenoszą się do Berlina. W roku 1928 Seghers wstąpiła do KPD (Komunistyczna Partia Niemiec). W roku 1933 udała się na emigrację przez Szwajcarię do Paryża, gdzie współpracowała z licznymi pismami emigracyjnymi i uczestniczyła w licznych zjazdach pisarzy emigracyjnych. Od roku 1941 na emigracji w Meksyku, gdzie należała do kręgu skupionego wokół pisma Freies Deutschland.

W roku 1947 zdecydowała się powrócić do Niemiec i w tym roku ukazuje się hollywoodzka produkcja w reżyserii Freda Zinnemanna, ekranizująca jej powieść Siódmy krzyż. W 1948 roku wyjechała z grupą artystów do ZSRR, a w sierpniu uczestniczyła w Kongresie Pokoju we Wrocławiu, a także w następnym w roku 1949 w Paryżu. Była współzałożycielką w roku 1950 Akademii Sztuk NRD, a także wieloletnim prezesem Związku Literatów NRD. W 1954 roku wyjechała ponownie w podróż po ZSRR, a w 1955 roku była na Kongresie Pokoju w Helsinkach. W latach 1961 i 1963 odbywa podróże do Brazylii. Przez całe swoje życie aktywnie uczestniczyła w państwowych organizacjach kulturalnych. Wielokrotnie była wybierana na przewodniczącą Związku Pisarzy NRD. Otrzymała trzykrotnie Nagrodę Państwową NRD w latach 1951, 1959 i 1971.

Ponieważ od lat młodości miała poglądy lewicowe, w jej twórczości dominują dzieła społeczno-polityczne o walce proletariatu różnych krajów świata z kapitalizmem. Jej najwybitniejszym i najbardziej znanym dziełem jest powieść Siódmy krzyż, mówiąca o przeżyciach uciekinierów z obozu koncentracyjnego.

[edytuj] Ważniejsze dzieła

Bunt rybaków z Santa Barbara (Aufstand der Fischer von St.Barbara, 1928)
Auf dem Wege zur Amerikanischen Botschaft (1930)
Towarzysze (Die Gefährten, 1932)
List gończy (1933)
Droga przez luty (1935)
Ocalenie (1937)
Siódmy krzyż (Das siebte Kreuz, 1942)
Tranzyt (Transit, 1944)
Wesele na Haiti (1948)
Umarli pozostają młodzi (Die Toten bleiben jung, 1949, wydanie polskie 1951)
Ankieta (Der Mann und sein Name, 1952)
Decyzja (Die Entscheidung, 1959)
Światło na szubienicy (1961)
Powrót (Überfahrt 1971, wydanie polskie 1974),