Andrzej Paczkowski

Z Wikipedii

prof. dr hab. Andrzej Paczkowski (ur. 1 października 1938) - polski historyk, profesor zwyczajny, profesor Collegium Civitas, kierownik Zakładu Historii Najnowszej w Instytucie Studiów Politycznych PAN, członek Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej, członek zespołów redakcyjnych "Totalitarian Movements and Political Religions" (Frank Cass Publishers), "Cold War History" (Frank Cass Publishers), "Journal of Cold War Studiem" (MIT Press).

Stypendysta m.in.:

• Instytutu Nauk o Człowieku w Wiedniu (1996),
• Woodrow Wilson Center w Waszyngtonie (2000-2001),
• The Norwegian Nobel Institute (2002).

Laureat wielu prestiżowych nagród, w tym:

• nagrody Fundacji Na Rzecz Nauki Polskiej;
• nagrody Edukacyjnej Prezydenta miasta stołecznego Warszawy dla Najlepszego Nauczyciela Akademickiego w 2003 roku;
• nagrody PAN;
• nagrody im. J. Mieroszewskiego;
• nagrody Clio.

Autor szeregu książek dotyczących współczesnej historii Polski m.in.:

• Prasa polska w latach 1918-1939 (Warszawa 1980),
• Stanisław Mikołajczyk 1901-1966. Zarys biografii politycznej (Warszawa 1991),
• Pół wieku dziejów Polski 1939-1989 (Warszawa 2000),
• Od sfałszowanego zwycięstwa do prawdziwej klęski: szkice do portretu PRL (Kraków 1999),
• Droga do "mniejszego zła": strategia i taktyka obozu władzy; lipiec 1980 - styczeń 1982 (Kraków 2001),
• Strajki, bunty, manifestacje jako "polska droga" przez socjalizm (Poznań 2003).