Ajnowie
Z Wikipedii
Ajnowie (w języku ajnuskim Ainu znaczy "ludzie") – lud paleoazjatycki przybyły do południowej części Sachalinu oraz na Wyspy Japońskie i Kurylskie przeszło 6 tys. lat temu. Byli ludem łowiecko-zbierackim. W neolicie zajmowali większą część Wysp Japońskich, ale w III w p.n.e. zaczęli ustępować ludom pochodzenia tunguskiego, a następnie żeglarzom indonezyjskim, którzy zepchnęli Ajnów na północ. Obecnie Ajnowie żyją tylko na wyspie Hokkaido. Niektórzy posługują się jeszcze językiem ajnuskim, który obecnie jest zagrożony wymarciem.
Dane szacunkowe dotyczące liczebności Ajnów są bardzo rozbieżne: od 24 do ponad 100 tysięcy osób, jednakże (jak podaje Britannica) "małżeństwa i asymilacja kulturowa z Japończykami" spowodowały, że prawdziwych Ajnów właściwie już nie ma.
Rdzenni Ajnowie żyli w wioskach o chatach czworościennych, drewnianych, z dwuspadowym dachem, niekiedy częściowo wkopanych w ziemię. W takich osiedlach żyło po kilka lub kilkanaście rodzin pod wodzą naczelników. Pod względem językowym, kulturowym i antropologicznym stanowili grupę odrębną od otaczających ich ludów.
Byli niewysocy (do 157 cm) i krępej budowy, o czaszce dużej i podłużnej, dobrze wysklepionej, z twarzą niską i szeroką. Ich skóra była blada, ale nie żółta, jak u sąsiadujących grup. W odróżnieniu od innych grup ludzkich Ajnowie wyróżniają się bardzo silnym owłosieniem ciała, często barwy rudej. Niekiedy zarost występuje też na twarzach kobiet. Fałda powiekowa u Ajnów jest wyraźnie zaznaczona, ale nie wykazuje cech fałdy mongoidalnej. Uważa się, że rdzenni Ajnowie posiadali cechy zarówno odmiany białej, jak i żółtej. Pod koniec XX w. powstała koncepcja łacząca Ajnu z Kennewick Man.
Występują analogie do cech Aborygenów, jednak genealogia ich jest na dziś nieznana. Niegdyś posługiwali się własnym językiem ajnuskim należącym do grupy paleoazjatyckiej, obecnie jedynie nieliczni zachowują język i tradycje. Sam język ten uważany jest za izolowany.
Społeczność Ajnów jest typu patriarchalnego, choć niektóre zwyczaje społeczno-rodzinne przypominają porządek matriarchalny. Kobiety mają tatuaże na ramionach, rękach oraz, na kształt wąsów, pod dolną i nad górną wargą.
Wyznają animizm, najważniejszym kultem w ich wierzeniach jest kult niedźwiedzia.
Znaczne zasługi w badaniach etnograficznych nad ludem Ajnów położył polski etnograf Bronisław Piłsudski. Kultura Ajnów znalazła opiekunów w postaci potomków tego ludu, którzy emigrowali lub zostali przesiedleni do Japonii, zasymilowali się i na sposób Indian północnoamerykańskich, powrócili do kultywowania niektórych obrzędów, zwyczajów i innych wyznaczników kultury. Wśród nich są obecni również potomkowie Bronisława Piłsudskiego i jego ajnuskiej żony.
