Éomer
Z Wikipedii
Éomer – to fikcyjna postać ze Śródziemia, świata wykreowanego przez J.R.R. Tolkiena.
Jest jedną z ważniejszych postaci pojawiających się w Dwóch wieżach i Powrocie króla, kolejnych częściach Władcy pierścieni. Więcej informacji na jego temat zawierają też Dodatki do trzeciego tomu tejże powieści oraz Niedokończone opowieści.
- W angielskim oryginale – Éomer
- Przekład Marii Skibniewskiej – Éomer (Eomer)[1]
- Przekład Jerzego Łozińskiego – Éomer
- Przekład Marii i Cezarego Frąców – Éomer
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Spis treści |
[edytuj] Éomer – postać literacka
Éomer (ur. 2991 rok Trzeciej Ery- zm. 63 rok Czwartej Ery) – Rohirrim, osiemnasty król Rohanu, następca Théodena, wcześniej trzeci marszałek Marchii. Był synem marszałka Éomunda ze Wschodniej Bruzdy oraz księżniczki Théodwiny, córki króla Thengla. Miał młodszą siostrę imieniem Éowina. Po śmierci obojga rodziców (3002 rok) znalazł się wraz z nią pod opieką wuja Théodena, ówczesnego władcy Marchii. Odtąd oboje wychowywali się na królewskim dworze w Edoras.
Éomer wyrósł na silnego wysokiego mężczyznę. Był bardzo podobny do swego ojca i tak jak on okazał się znakomitym wojownikiem. W 3017 roku został mianowany trzecim marszałkiem Rohanu. Jego zadaniem była obrona Wschodniej Marchii przed atakami orków z Mordoru i Isengardu. Był bardzo oddany Théodenowi. Wraz z zaprzyjaźnionym kuzynem, następcą tronu Théodredem, starał się umniejszać zły wpływ Grímy Gadziego Języka na króla. Przyjaźnie odnosił się też do Gandalfa Szarego.
Podczas Wojny o Pierścień Éomer na czele swego éoredu wyruszył przeciwko bandzie orków Uglúka. Zniszczył ten oddział (29 lutego 3019 roku)[2], umożliwiając po części ucieczkę pojmanych hobbitów Merry’ego i Pippina. W drodze powrotnej spotkał Aragorna, Legolasa oraz Gimlego, podążających tropem orków. Po rozmowie z nimi, pozwolił trzem towarzyszom ruszyć dalej na poszukiwanie hobbitów, a nawet użyczył im koni. Wróciwszy do Edoras, Éomer został oskarżony przez Grímę o złamanie królewskich rozkazów – nie powinien bowiem wyprowadzać żadnych oddziałów z okolic stolicy i puszczać obcych wolno. Ostatecznie został uwięziony, ponieważ groził Gadziemu Językowi śmiercią, podejrzewając go o nieczyste intencje wobec Éowiny. Théoden nakazał uwolnić siostrzeńca, gdy został uzdrowiony przez Gandalfa (2 marca 3019 roku)[3]. Monarcha mianował go wtedy następcą tronu, albowiem jego syn Théodred poległ wcześniej w pierwszej bitwie u brodów na Isenie. Następnie Éomer brał udział w bitwie o Rogaty Gród. Był obecny przy spotkaniu Gandalfa i Théodena z Sarumanem w Isengardzie. Po przeglądzie wojsk Rohanu w Dunharrow ruszył u boku monarchy na odsiecz Minas Tirith. Bardzo dzielnie walczył w bitwie na polach Pelennoru i wtedy to po śmierci króla Théodena objął przywództwo nad Rohirrimami. Jako jeden z wodzów Armii Zachodu brał też udział w ostatniej batalii pod Morannonem. Po pokonaniu Saurona uczestniczył w uroczystościach na polach Cormallen i koronacji króla Elessara.
Objąwszy tron Rohanu Éomer okazał się znakomitym władcą. On to zapoczątkował Trzecią Dynastię Rodu Eorla. Panował do końca swego życia, przez 64 lata (najdłużej ze wszystkich dotychczasowych władców Marchii, z wyjątkiem Aldora Starego). Królestwo w tym czasie rozkwitało (...) ludność w dolinach i na równinie wzrosła w dwójnasób, stadniny mnożyły się wielokrotnie[4]. Éomer uporządkował również sprawy wewnętrzne państwa. Odnowił też wobec króla Elessara przysięgę Eorla i wspierał Zjednoczone Królestwo Arnoru i Gondoru w konfliktach z jego wrogami.
Monarcha nosił przydomek Éading – Możny, Hojny. Jego orężem był miecz Gúthwinë. Zwykle zamiast pióropusza nosił na hełmie biały, koński ogon.
W 3021 r. poślubił Lothíriel, córkę księcia Dol Amrothu Imrahila, z którą doczekał się syna, Elfwina Pięknego, który objął po nim tron Rohanu.
Podczas Wojny o Pierścień Éomer zaprzyjaźnił się z Aragornem, Imrahilem i Meriadokiem Brandybuckiem. Ten ostatni był obecny w Edoras w ostatnich miesiącach jego życia i przy łożu śmierci monarchy.
Imię Éomer (podobnie ja k przydomek Éading) pochodzi z języka rohirrimskiego[5] i znaczy w tej mowie Sławny za sprawą koni.
[edytuj] Éomer – postać filmowa
W ekranizacji Władcy pierścieni (reżyseria Peter Jackson) w rolę Éomera wcielił się Karl Urban. Pojawia się on w filmach Dwie wieże i Powrót króla. Parę nowych scen z jego udziałem znajduje się w wersjach reżyserskich (rozszerzonych) obu filmów, wydanych na DVD. Losy filmowej postaci różnią się od literackiego pierwowzoru.
W Dwóch wieżach Éomer po raz pierwszy pojawia się, gdy na polu bitwy odnajduje ciężko rannego Théodreda. Odwozi go do Edoras i usiłuje zachęcić króla Théodena do stawienia oporu Sarumanowi. Jednak z rozkazu Grímy zostaje skazany na banicję. Na czele swego oddziału udaje się na północ. Po drodze rozbija oddział orków, z którego udaje się uciec Pippinowi i Merry’emu i spotyka Aragorna wraz z Gimlim i Legolasem. Z powrotem do Rohanu sprowadza go Gandalf. Razem udaje się im zdążyć na odsiecz Helmowego Jaru i przesądzić o wyniku bitwy.
W Powrocie króla (który nie wprowadza zbyt dużych zmian do losów postaci) Éomer cały czas towarzyszy Théodenowi – w Isengardzie, Edoras i Dunharrow. Bierze udział w batalii na polach Pelennoru, a później walczy na czele Rohirrimów pod Morannonem. Jest obecny na koronacji Aragorna.
| Poprzednik Théoden |
Królowie Rohanu | Następca Elfwine |
[edytuj] Przypisy
- ↑ Ta forma występuje w starych wydaniach Władcy pierścieni.
- ↑ Wedle kalendarza hobbitów z Shire’u był to dzień 29 miesiąca Solmath roku 1419. Jedynie z grubsza odpowiada on naszemu lutemu, bowiem hobbicki kalendarz nie jest tożsamy z naszym. Hobbici daty roczne liczyli od osiedlenia się w swoim kraju (rok 1601 Trzeciej Ery).
Z kolei według kalendarza stosowanego w innych częściach Śródziemia (tzw. Kalendarz Namiestników) miesiąc ten zwał się Nénimë. - ↑ Wedle kalendarza hobbitów z Shire’u był to dzień 2 miesiąca Rethe roku 1419. Jedynie z grubsza odpowiada on naszemu marcowi, bowiem hobbicki kalendarz nie jest tożsamy z naszym. Hobbici daty roczne liczyli od osiedlenia się w swoim kraju (rok 1601 Trzeciej Ery).
Z kolei według kalendarza stosowanego w innych częściach Śródziemia (tzw. Kalendarz Namiestników) miesiąc ten zwał się Súlimë. - ↑ Cytat z Powrotu króla (Dodatek A, rozdział III Ród Eorla) w przekładzie Marii Skibniewskiej.
- ↑ W rzeczywistości to słowa z języka staroangielskiego (éomer – sławny za sprawą koni; éading – hojny, możny).
