Radioantenne

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket

Ei antenne for å motta fjernsynsstandarden DVB-T

Radioantenne (eller berre antenne) er eit oppsett som kan senda og motta radiobølgjer (elektromagnetiske bølgjer). Føremålet kan vera å senda signal knytt til FM radio, Fjernsyn, mobiltelefon, radar eller satellitt.

Ei antenne kan anten motta eit elektromagnetisk felt og gjere det om til ein straum i antenna. Ei antenne sender ut eit signal at den vert mata med ein høgfrekvent straum, då vil antenna stråle ut eit elektromagnetisk felt som ei anna antenne ein annan stad kan motta.

Ordet antenne vart henta frå zoologi. I zoologien tyder antenne følehorn, som leddyra har framme på hovudet.

Guglielmo Marconi utvikla bruken av radioantenner om lag frå 1895.

Det finst fleire typer antenner, piskantenner, diopolantenner, hornantenner og disk- eller tallerkenantenner. Desse har ulike bruksområder og vil fungere for ulike radiofrekvensar.

Denne elektronikkartikkelen er ei spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia å vekse seg stor og sterk gjennom å utvide han. Sjå òg: Oversyn over elektronikkspirer.