Аденозин трифосфат

Од Википедија, слободна енциклопедија

Аденозин трифосфатот (АТФ или ATP) е високоенергетско соединение кое дава енергија на повеќето животни процеси кај организмите. АТФ е нуклеотид, познат во биохемијата како „молекуларна валута“ за внатрешноклеточниот пренос на енергијата; односно, АТФ е во состојба да складира и пренесува енергија внатре во клетката. АТФ исто така игра важна улога во синтезата на нуклеинските киселини. Молекулите на АТФ се користат и за депонирање на корисна енергија, која растенијата ја конвертираат во процесот на клеточно дишење.

Содржина

1 Хемиски својства
2 Синтеза
3 АТФ во човечкото тело
4 Останати трифосфати
- 4.1 Реакција на АДП со ГТП
5 Види и
6 Надворешни врски

[уреди] Хемиски својства

Хемиски, АТФ се состои од аденозин и три фосфатни групи (трифосфат). Неговата емпириска формула е C₁₀H₁₆N₅O₁₃P₃, а рационалната формула C₁₀H₈N₄O₂NH₂(OH)₂(PO₃H)₃H, со молекулска маса од 507.184 u.

Фосфатните групи, почнувајќи од оние на Аденозин монофосфатот (АМФ) се нарекуваат алфа (α), бета (ß) и гама (γ) фосфати. Биохемиските имиња за АТФ се 9-ß-D-рибофуранозиладенин-5'-трифосфат, и еквивалентно, 9-ß-D-рибофуранозил-6-амино-пурин-5'-трифосфат.

[уреди] Синтеза

Просторен модел на АТФ

АТФ може да се произведе во различни клеточни процеси, но најчесто во митохондриите преку оксидациска фосфорилација, под каталитичко влијание на ензимот АТФ синтетаза, или кај растенијата во хлоропластите, во текот на фотосинтезата. Главен извор на енергија за синтеза на АТФ се глукозата и масните киселини. Прво, глукозата се раздвојува на пируват во цитозолот. Две молекули на АТФ се генерираат од секоја молекула на глукоза. Завршните фази во синтезата на АТФ се одвиваат во митохондриите и произведуваат до 36 или 38 молекули на АТФ.

[уреди] АТФ во човечкото тело

Вкупната количина на АТФ во човечкото тело изнесува околу 0,1 молови. Енергијата која ја користат човечките клетки бара хидролиза на 200 до 300 молови АТФ дневно. Ова значи дека секој молекул на АТФ се рециклира 2000 до 3000 пати секој ден. АТФ не се складира, па затоа неговото искористување треба да следи брзо по неговата синтеза.

[уреди] Останати трифосфати

Клетките имаат и други високоенергетски нуклеозид трифосфати, како гванозин трифосфат. Помеѓу нив и АТФ енергијата лесно може да се пренесува преку реакции како што се оние кои се катализирани од нуклеозид дифосфокиназа — енергијата се ослободува кога се хидролизира фосфат - фосфат врската. Оваа енергија можат да ја користат различни ензими, моторни протеини и транспортни протеини за својата работа во клетката. Со процесот на хидролиза се ослободуваат неорганските соединенија фосфат и аденозин дифосфат, кој може и понатаму да се разложи до аденозин монофосфат. АТФ може да биде разложен во АМФ и на директен начин, со создавање на пирофосфат. Оваа реакција има предност за сметка на претходната во тоа што е ефективно неповратен процес во воден раствор.

[уреди] Реакција на АДП со ГТП

АДФ + ГТФ ↔ АТФ + ГДФ

Постои идеја да се користи АТФ како енергетски извор во нанотехнологијата и имплантите. Вештачки пејсмејкери би можеле да станат независни од бактериите.