Jacques Lamort
Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.
De Jacques Lamort, gebuer den 20. November 1785 zu Metz, a gestuerwen den 31. Oktober 1856 an der Stad war een industrielle Pionéier. Hie gëtt als Grënner vun der lëtzebuergescher Pabeierindustrie betruecht.
De Jacques Lamort, Jong vum Drécker Claude Lamort, huet sech ufanks zu Lëtzebuerg als Drécker installéiert. 1824 huet en dem Pierre Bourgeois seng Pabeierfabrik zu Senneng ofkaaft an am selwechte Joer och d'Pescatore-Millen an der Millebaach, déi spéider Lamouesch-Mille genannt gouf. 1828 huet en och d'Manternacher Mille kaaft, an deeër e vun 1837 u Pabeier fabrizéiert huet. 1855 huet en se mat engem Dampkessel equippéiere gelooss. 1828 huet en och a Clausen eng Pabeierfabrik opgemaach, an 1845 huet en d'Iechternacher Faïencerie Dondelinger opkaaft, fir doranner e Betrib anzeriichten.
De Jacques Lamort war vun 1841 bis 1856 President vun der Chambre de Commerce. Hie war och 1848 Member vum Conseil de Régence a vun 1843 bis 1851 Schäffen an der Stad.
[Änneren] Literatur
- Jules Mersch: La famille Lamort,Biographie nationale du pays de Luxembourg, fascicule IV, Säiten 546-559.
