Imperativus
E Vicipaedia
Imperativus est forma verbi, quae imperata indicat.
Est imperativus singularis (imperatum uni personae) et pluralis (imperatum multis personis)
REGULAE
|
Est etiam imperativus personae primae pluralis, formatus quam coniunctivus huius personae:
pugnare = pugnemus! (-o 1)
legere = legamus! (-o 3)
Eum audiamus! (Eum audire debemus, -io 4)
NOTA: Nimirum sunt etiam imperativi irregulares
esse = es! este!
facere = fac! facite!
dicere = dic!
ducere = duc!
ire = eamus! (coniunctivus irregularis est)
| Grammatica Latina |
|---|
| Nomina | Pronomina | Adiectivi | Adverbia | Verba |
| Verba |
| Numerus |
| Activum | Passivum |
| Indicativus | Coniunctivus | Imperativus |
| Praesens | Imperfectum | Futurum | Perfectum | Plusquamperfectum | Futurum exactum |
| Secta de Vicicollaboratione Linguae Latinae |
