Henricus

E Vicipaedia

Henricus nomen est Germanicum (non solum Theotiscum!). Pro cognomine et in usu est.

[recensere] Significatio et origo

Henricus (Germanice Heinrich) lingua Germanica vetere originem habet et successor fortasse est nominis Germanici veteris Heimrich, cum eo tempore, simul Heimrich disappareret in documentis, Heinrich in eisdem apparet.

Nomen componitur e verbo "heim", valet domus, aut "hagan", valet atrium vel "aula", et "rîhhi", valet potens vel princeps. Ex quo Heinrich aut Henricus valet fere sicut "dominus in domo" aut "dominus in aula" aut "qui dominat fortunas".

[recensere] In linguis frequentibus formae

Theotisce: Heinrich, Endrich, Endrik, Haik, Haiko, Heik, Hein, Heinar, Heine, Heiner, Heini, Heinke, Heinko, Heino, Heinz, Heise, Henner, Henno, Hinz , Reitz, Hinderk, Hinnerk, Hinrich, Hinrik
Britannice: Harri, Harry, Henry
Francogallice: Henri, Riton
lingua Italiana: Enrico, Enzio, Enzo
Lingua Lusitana: Henrique
Batavice: Enric, Enrik, Hein, Hendrik, Henk, Rik
Russice: Genrich
linguis Slavis: Jendrik
Hispanice: Enrique

cognomina (potissimum Theotisca): Heine, Heise, Henig, Hennig, Henning, Hintz, Hintze, Hinz, Hinze, Heinrichs

[recensere] Personae cum nomine Henrico

Henricus III
Henricus Boell (1917–1985) scriptor Theodiscus
Henricus Bruening (1885–1970) homo rei publicae Theodiscus et cancellarius imperii
Henricus Heine, scriptor et poeta Theodiscus
Henricus Rudolfus Hertz (1857–1894) physicus Theodiscus
Henricus Himmler (1900–1945) homo rei publicae Theodiscus dictatore Adolfo Hitler
Henricus Mann (1871–1950) scriptor Theodiscus
Henricus Schliemann (1822–1890) mercator et archaeologus Theodiscus
Bernharus Henricus Wilhelmus de Kleist (1777–1811) scriptor et poeta e Prussia
Princps Fridericus Henricus Ludovicus a Prussia (1726–1802) frater Friderici Magni
Henricus S. Truman (1884–1972) homo rei publicae Americanus et praesidens