ვირსალაძე, ანასტასია
ვიკიპედიიდან
ვირსალაძე, (ქალიშვილობის გვარი აბდუშელიშვილი) ანასტასია დავითის ასული (* 29 ოქტომბერი/ 11 ნოემბერი, 1883, ქუთაისი, - † 5 სექტემბერი, 1968, თბილისი), ქართველი პიანისტი და პედაგოგი, ქართული პიანისტური (საშემსრულებლო და პედაგოგიური) სკოლის ერთ-ერთი ფუძემდებელია. საქართველოს სსრ სახალხო არტისტი (1960).
1909 წარმატებით დაამთავრა პეტერბურგის კონსერვატორია. პროფესორ ა. ესიპოვას ხელმძღვანელობით (პირველი ქართველი მუსიკოსი ქალი, რომელმაც მიიღო უმაღლესი მუსიკალური განათლება). 1921-1968 პედაგოგიურ მოღვაწეობას ეწევა თბილისის სახელმწიფო კონსერვატორიაში (1923-მდე თბილისის მეორე კონსერვატორიაში). 1932-იდან - პროფესორი, მრავალი წლის მანძილზე კათედრის გამგე. 1926 შემოქმედებითი მივლინებით იყო ბერლინში. ეწეოდა საკონცერტო მოღვაწეობას. იყო პიანისტების II (1935) და III (1937) საკავშირო კონკურსების ჟიურის წევრი. კონსერვატორიასთან "ნიჭიერ ბავშვთა ჯგუფის" დაარსებიდან (1934, 1938-იდან - ცენტ. მუს. ათწლედი) მისი პროფესორია. აღზარდა 100-ზე მეტი მოწაფე (მათ შორის დ. ბაშოიროვი, ე. ვირსალაძე, ლ. ვლასენკო). შექმნა საფორტეპიანო სკოლა, რომლისთვისაც დამახასიათებელია სტილის ფაქიზი შეგრძნება, დახვეწილი გემოვნება, ბგერის მაღალი კულტურა.
ვირსალაძე ავტორია მთელი რიგი მეთოდოლოგიური ხასიათის წერილებისა და მოგონებებისა მისი მასწავლებლის ა. ესიპოვას შესახებ. დაჯილდოებულია ლენინის ორდენითა და შრომის წითელი დროშის ორდენით.
