William Blake
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
William Blake (28. nóvember 1757 – 12. ágúst 1827) var enskt skáld, listmálari og bókagerðarmaður. Foreldrar hans voru utankirkjufólk (herrnhutistar) og Blake varð ungur fyrir miklum áhrifum frá Biblíunni. Að auki hélt hann því fram frá unga aldri að hann sæi sýnir. Hann var sendur í teiknitíma og lærði til myndskera áður en hann fékk inngöngu í Konunglegu listaakademíuna.
1782 giftist hann Catherine Sophia Boucher. Fyrsta ljóðasafnið hans kom út ári síðar. Eftir lát föður síns stofnaði hann prentsmiðju ásamt bróður sínum Robert og hóf samstarf við róttæka rithöfunda og útgefendur. Í gegnum það starf kynntist hann meðal annars Joseph Priestley, Richard Price, John Henry Fuseli, Mary Wollstonecraft og Thomas Paine. Hann aðhylltist einhvers konar stjórnleysisstefnu og trúði á frelsi einstaklingsins. Mörg verka hans lýsa andúð hans á þrælahaldi og kynjamisrétti.
1788 hóf hann að gera tilraunir með ætingu sem hann síðan notaði til að gera flestar bækur sínar. Með því móti var hægt að blanda saman texta og myndskreytingum. 1789 komu út Söngvar sakleysisins (Songs of Innocence) og fimm árum síðar Ljóð reynslunnar (Songs of Experience) sem báðar voru unnar með þessari tækni. 1789 hóf hann auk þess að gefa út spádómsbækurnar, bókaröð með torræðum ljóðum sem hann átti eftir að bæta við það sem eftir var æfinnar.
